Apang sang ang lya Taslangdon isa na lamang, wala na sia magkadlaw.
— A! kon ang banwa indi lamang tama ka buangboang, saway6n nila ang akon mga pari! — Guminhawa sia, — apang ang tagsa ka banwa bagay sa iya kapalaran, kag ginahimo naton ang ginabuhat man sang iban.
Si Kapitan Tiago sa karon nakatapos na sang iya pagpakigsugilanon kay P. Damaso, ukon sa isa ka pulong, si P. Damaso kay Kapitan Tiago.
—Napabalasanan na nakon ikaw! —Siling sang pransiskano sang iya pagpaalam. — Tanan ini kuntani nalikawan kon nga daan nagpahibalo ka lamang sa akon; kon wala ka lamang magbutig sang akon pagpamangkot sa imo. Tinguhaa nga indi ka liwat maghimo sang kabuangan! Kag magsalig ka sa imo paninoy!
Si Kapitan Tiago tumikangtikang pakadto-pakari sing makaduha ukon makatlo sa kadak-an, nga nagpanumdom kag nagginhawa; sa hinali nga daw naglabay sa iya ang isa ka maayo nga panghunahona, dumalagan sia sa halaran kag pinalong niya ang mga kandila kag ang lampara nga iya sinindihan sa kahilwayan ni Ibarra.
—May panahon pa kag ang dalan malawig kaayo! — Kumod niya.
