ANG TUGHAPÓN SANG PANGHINGÁPOS545
nga labí ра ka bantog, nga gintawag nga "de las monjas," nga
ginhimo sang maalam nga kosinera sang mga Birhen sang Senyor.
— Wala'y sapayán . . .
Isa ka gab-i sang Septyembre nagbagrong ang unós kag gin waswasán sang iya dalagko nga mga kuyós ang kabalayán sa Manila; ang daguob naglagumba sa tagsa ka tión; ang mga linti kag mga kilát naghatag kasanag sa mga tinión sa mga kaha litan nga nahimò sang bagyo kag nakapakugmat sa mga pumoluyò. Daw ginbùbò ang ulán. Sa kasanag sang lintì ukón sang kilát nga daw man-og nga naglikuliko nakità ang isa ka pikás nga atóp, isá ka bintanà nga naglupád sa kahanginan, nga nahulog nga makakulolba ang hugpàas: bisán isá ka salakyan, bisán isá ka tawo walâ magtabók sa mga dalan. Kon ang dagubdob nga tunóg sang dagùob, nga sa isá ka gatos may sabát, madulà sa malayô, mabatián ang paghagunós sang hangin, nga nagpabuyong sang ulán, nga nagpabatî sang sinulitsolit nga trak-trak sa mga lampirong sang natakpan nga mga bintanà.
Duhá ka gwardya ang nagpasilóng sa isá ka baláy nga ginpatindog malapit sa kombento: isá yadto ka soldado kag isá ka kinilala.
—Anó ang himùon naton dirí? — Siling sang soldado. — Walâ sing nagalakát sa dalan... dapat kitá magkadto sa isá ka baláy; ang akon uloasawa nagapuyo sa dalan Arsobispo.
—Kutob dirí tubtob didto may daku nga antad kag mabasâ kitá, —sabát sang kinilala.
—Anó gid sinâ kon indi lamang kitá pagpatyon sang lintì?
—Ba! Indi ka magkatahap; ang mga mongha may inogpatay sa lintì sa paglwás sa aton.
—Hùo! — Siling sang soldado. — Apang anó ang pulos sinâ kon ang gab-i tamá kadulóm?
Kag binatak niya ang iya panulok sa pagtan-aw sang ka- dulóm: sa amó nga tión sumanáaw ang isá ka panglintì nga ginsundan sang isá ka mabaskog nga panaguob.
—Ilóy ko! Susmariosep! — Hinalì nga natikáb sang soldado nga nangurós, kag binuyotan niya ang iya kaupod. — Mahalín kitá dirí!
—Anó ang nahanabò sa imo?
