Ang guban nagdulog sa malayulayo, nga ginpabay-an ang tigulang sa pagpalapit nga isa lamang.
Isa ka lawas sang tawo, nabitay sa isa ka sanga sang santol, naghabughabog sing mahinay, nga ginhuyop sang hangin. Tinulok sia sang tigulang sing madugay: nakita niya ang mga tiil nga magaspang, ang mga butkon, ang panapot nga bulingon ang ulo nagdunglay.
—Indi naton dapat sia tandugon tubtob mag-abot ang hustisya, — siling niya sa mabaskog nga tingog. — Nagatiskog na; dugay na ini nga napatay.
Nag-amat palapit ang mga babae.
—Isa sia ka kaingod nga nagapuyo sa sinang’ diutay nga balay, ang tawo nga nag-abot sang duha ka semana nga nagligad; tan-awa ang pinalian sa iya guya.
—Avemaria! — Hinali nga nabungat sang pila ka babae.
—Mangadi kita sa iya kalag? — Pamangkot sang isa ka pamantan-on nga babae sang ulihe sang tapos niya matan-aw kag mausisa.
—Tonta, erehes! Pangakig sa iya ni utod Puti. — Wala ka makahibalo sang ginhambal ni P. Damaso? Isa ka pagsulay sa Diwa ang magpangadi nahanungod sa isa ka sinubol; ang nagahikog ginasubol nga indi na mabawi; tungod sina indi sia malubong sa duog nga balaan.
Kag sinugponan niya:
—Nahangpan ko na nga ina nga tawo may malain nga madangatan; indi ko masayasat kon ano ang iya pagkabuhi.
—Makaduha nga nakita ko sia nga nagpakighambal sa sakristan mayor, — hambal sang isa ka babae nga pamatan-on.
—Indi yadto sa pagtbad ukon sa pagpangayo sing isa ka misal
—Ini nga tawo nagdali nga mapatay, — hambal sang direktorsilyo nga nagkadlaw, samtang ginkuha niya ang pluma nga nasang-at sa iya dulonggan.
Namangkutanon sia sa bagay nga makadakop, kinuha niya ang panaysayon sang isa ka suloguon nga babae nga buot niya pabangdan, nga nian gintulok niya sing malain, nga iya ginpahog, ginpahanungdan niya sang ang mga halambalanon nga wala niya mahambal, nga ang kailo, nagbatyag nga masulod sia sa
