yoán, apang daw may naghutík sa akon nga ang akon mga panimad-on may kamatùoran, kag tungód siní ginpili ko, sa pagpahibaló sa imo, ang isá ka tión kag isá ka kahigayunan nga nagakabagay agúd indi na ikaw sa akon makapangusisà. Ang ibán nakità na nimo.
Madugay na nga naghipos si Elías kag sa gihapon wala makabungát sing isá ka taga si Ibarra. Nagpadalum siá sang iya hunâhonà.
—Nahanusbò akó nga inâ nga tawo napatay!— Sabát niya sa katapusan. —Gikan sa iya saráng pa akó kuntani makasayod sang ibán.
—Kon nabuhi siá nakalwás pa siá sa nagakurog nga kamót sang bulag nga hustisya nga tawhanon. Ginhukman siá sang Diwa, Diwa ang nagpatay. sa iya, ang Diwa amó lamang ang Hukóm!
Tinulok ni Crisóstomo sing makadali ang tawo nga naghambal sing subong sa iya, kag nakità niya ang iya kusganán nga mga butkon nga napun-an sing mga labhag kag dalagkò nga mga pinalìan.
—Nagapati man ikaw sa milagro?—Pangutana niya nga nagyuhóm. Tan-awá ang milagro nga ginahambal sang banwa!
—Hùo mapati akó sa mga milagro, indì akó magtuo sa Diwa: matuo ako sa isa ka tawo nga pinakabalaan, mapati akó nga sa pagkamatuod tawo ang nagtuga sang Diwa sa iya larawan kag kaangay, sabát niya sing maligdong: —Apang nagatùo akó sa Iya; nabatyagán ko sing makaisa ang iya kamót. Sang ang tanán magkalagubâ nga nagbutang sa katalagman sa tanán nga makità sa amó nga duóg, hinawiran ko ang kriminal, nagtindog akó sa iya luyó: siá napilasan kag ako nakalwás nga walâ maanó.
—Ikaw? Kon amó ikáw gali. . .?
—Hùo! Hinawiran ko siá sang buót siá malagyo, sang pagsugod sang iya malain nga buhat: nakità ko ang iya krimen. Ginahambal ko sa imo: nga ang Diwa amó lamang ang hukóm sa mga tawo, nga Siá lamang ang may kinamatarong sa kinabuhi; nga ang tawo indi dapat maghunahona sa pag-ilis sa Iya!
—Kag wala'y sapayán, ikaw sa karón . . .
—Indi!— Tublag ni Elías nga nag-isip sang pagpamatok,indi subong sinâ. Kon ang tawo magbutáng sang ibán nga mga tawo sa kamatayon ukón maglaglag sa katubtoban sang ila pala-
