adlaw nagsamot lamag kusmod ug tungud niadto kahilakon ako.
Sa pagpamauli ta na sa lungsod, sanglit naglagiting ang init, misapli ako mga dahon sa gabon nga nanurok daplin sa dalan, gihatag ko kanimo aron ibutang mo sulod sa imong kalb ug sa ingon
niana dill ikaw sakitan sa ulo. Mipahiyum ikaw, gigunitan mo
ang akong kamot ug nanag-uli kita.
Si Ibarra mipahiyum sa dakung kalipay, giukab ang iyang
sudlanan sa mga sulat ug didto gihulbot ang usa ka diyutang
putos diin gilimisan mga dahon sa kahoy nga laya ug mahumot.
—jAng imong mga dahon sa gabon! . . . Mao da gayud kini
ang imong gihatag kanakb — mitubag si Ibarra sa tinan-awan
sa iyang hinigugma.
Si Maria Clara mikuot usab sa iyang dughan ug gikuha did
to ang usa ka puntil nga iyang gitagoan, binuhat sa usa ka panapton nga raso ug maputi.
—jPs!—matud niya dungan ang pagtapdas sa kamot ni Ibar
ra; — ayaw paghikapa: kini maoy usa ka sulat nga panamilit.
—<?Ma6 ba kana ang gipadala ko kanimo una ako mogikan?
—Kay ngano, inakapadala ka ba ug laing sulat kanakb,
ginoo ko?
—JUnsa may gisulti ko kanimo diha nianang sulata?
—jPulos mga bakak ug mga balibad! — mitubag si Maria
Clara nga nagapahiyum, nagpasabut nga iyang gikalipay kadtong
mga bakak nga nanghimutang sa sulat. — Ayaw paglihok kay
basahan ko lamang ikaw, apan sayloan ko ang imong mga uloulo kanakb aron dili ka masakit.
Gidumol ang sulat sa iyang mga mata aron hisalipdan ang
nawong ug unya gibasa kining mosunod:
“Akong ... ”, dili ko basahon ang mga pulong mosunod
kay jlonlon bakak! Ug gisayloan niya ang pila ka laray. “Ang
akong amahan buut nga ako mogikan gayud ug wala tagda ang
akong mga hangyb kaniya. — DakO na ikaw — miingon siya
— ug angay na nga maghunahuna ka sa imong kaugmaon ug
mga katungdanan. Kinahanglan nga ikaw makakat-on unsaon
pagpangith sa panginabuhi, mahibalo niadtong mga butang nga
ang imong Yutang-Natawhan dill makatudlb kanimo, aron ikaw
mahimb unyang mapuslanon alang kaniya. Kon ikaw dili mo
bulag sa akong kiliran, kanunay lamang magapasilong kanakb ug
magapuyo dinhi diin adunay daghang mga hunahunang binuang,
-57-
