Page:Irische Texte 1.djvu/42

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
20
I 2 Fiacc’s Hymnus.


Glossator scheint dies nicht ange­nommen zu haben, wie aus der Glosse fo hErinn zu ro clos (V. 1) hervor­geht.

Zu V. 19–22:

Joc. cap. III, 26: … Egressuro autem ad aridam Patricio, paganorum multitudo ipsius adventum ex­spectans, obviam occurrit et obstat. Magi namque et arioli ipsius regionis con­jecturando vel vati­cinando, insulam per Patricii prae­dicationem con­vertendam prae­cognoverunt, ejusque adventum longe ante in haec verba praedixerunt: Adveniet in circulo tonsus in capite, cum suo ligno curvo; cujus mensa erit in oriente domus suae, populus­que illius retrorsum illi astabit, et ex mensa sua nefas cantabit, et tota familia sua: fiat, fiat, respon­debit. Hic autem cum advenerit, deos nostros destruet, templa et altaria subvertet, turbas post se seducet, reges sibi resis­tentes subjiciet, aut de medio tollet, et doctrina ejus in seculum regnabit …

Eine irische Version dieser druidi­schen Prophezei­ung findet sich in einer Marginal­note zu V. 34, in der auch die Namen der Druiden genannt sind: ite na druid i. Luchru ocus Lucutmel ocus is ed asbertis:

Ticfa tálcend dar muir merrcend,
a brat tollcend, a cbrand cromcend,
a mias i n‑iarthair (leg. airthair) a thige,
frisgerat a muinter huile
amen amen.

Ebenso in der ir. Vita, Lebr. Br. p. 26a lin. 64: uair ro thirchan­satar a druide do Loegaire tidecht P. doeum n‑Erenn V. bl. remi fessin, i. Lochra ocus Lothrach ocus Lucat moel ocus Renell a n‑anmanna, ocus ba hed so athertis:

Ticfai taillcend tar muir meircend,
a bratt (i. cochall) toillcend, a crand (i. bachall) cromcend,
a mias (i. a altoir) an airthair a thige,
friscerut a munter uli
amen amen.

Vgl. O’Donovan’s Suppl. zu O’Reilly s. v. Tailginn.

Zu V. 23–42:

Diese Verse schildern im All­gemeinen Patraic’s heiliges Lehen und Wirken. Erwünscht wäre eine suchliche Erklärung zu V. 29, die ich aber nicht zu geben vermag. Da alle übrigen Stellen ohne Weiteres verständ­lich sind, so verzichte ich auf die Mit­theilung ent­sprechen­der Stellen (Vit. Joc. cap. XVIII, 160, Leb. Br. p. 29a, lin. 66 fl.), und führe nur zu V. 31 eine fast wörtlich gleiche Stelle aus der ir. Vita an