Page:Irische Texte 1.djvu/107

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
85
II Longes mac n-Usnig.

6. u͐ bezeichnet die Aussprache von f hinter ursprüng­lich vorhan­denem Nasal: au͐fail (= i fail); aber auch itir fianuib u͐fer n‑Alban.

7. q öfter für cu verwendet: qcu, qgi-sium (daneben chuicce); aber auch innoidqi (diese Nacht), cinn ar qnn (Kopf an Kopf).

8. th für urspr. t zwischen Vocalen oder im Auslaut, wo aber bereits die alte Sprache mit Vorliebe d setzt: cona haicciuth, atcluin­iuth, atberiuth, coiciuth, foath, cuid­biutho.

9. ea für e: longeas, bean, tairm­cheall.

10. iu für altir. e: atcluiniuth, cona haicciuth, atberiuth; ind ingiun (neben ingen), a muimiu, a celiu, rech­tairiu (Nom.); mu mochligiu, hi tir n‑ailiu (Acc); mo craidiu (Voc.); gen n‑gairiu, Muir­temniu (Gen.); ipius (altir. ibes); coiciuth; luingius. Verein­zelt: suiliub (Dat. Pl.).

11. eu für e: cech feur, leunup, meuscco, do leup­thugad.

12. au für a: diau imdaid, seallglausaib, im faurrud, siaurdess, do taubairt, for láuim.

13. Aus a, zu, dem i eindringt, wird oi: oiti, caemoi­nech, amoig (neben amuig), oirfitigh, toirb, foilte, ri Fernmoige, oil cloichiu.

14. Vorliebe für o im Auslaut: con facco, con deruo, cualo; for tua ina hEmno, maro, a lámo, datho, na fiado, snechto, cóeco n‑gillo (neben coeca), gnímo moro, fiadoch, fri cíano.

15. Vereinzeltes: io für i: míol. – eau für altir. e: foilt­leauphar. – ǽi für altir. ái: cǽin (zweimal). – ea für ía: eat, éat. – eu für ia: eurum.

16. Ungenaue Genetivformen: Erinn, Uislinn, mac Uisnech; tri mac n‑Uislinne (vgl. Derdrinni in der Unter­schrift in Lc).

17. Die Präposition in: a tigh, alles, au͐fail (= i fail); inn Eriu, hind inis; dagegen issin tigh u. s. w. – Die Präpo­sition oc auch in den Formen ac, ic.

18. Die Praep. im und etar mit Dativ: impaib, etarruib (gleich darauf etaru).

19. Der Artikel im Allgemeinen regelmässig, abgesehen davon, dass die besondere Form des Dat. Pl. fehlt und ebenso das Neutrum nicht mehr vom Masc. und Fem. ge­schieden wird: in deilm. Ver­einzelt: an tau.

20. Neben din findet sich mehrmals dono.

21. Für inquit gewöhnlich ol (13 mal), seltner or (4), ar (3), uar (1).