Page:Il chapè a trais pizs.djvu/34

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

raig, con debel accent, durante cha sia sblecha vista, cuverta da süjur, s'elevand sur la goba, exprimaiva ün'immensa anguoscha. «Frasquita» ....

«Uschè he nom!» replichet la figlia della Pireneas.

«Allura?»

«Tuot que tü voust ...» respundet il vegl con üna tenerezza indicibla.

«Ebbain, que ch'eau vögl», dschet la mulinera, «so già V. S.: que ch'eau vögl, ais ch'El nomna nudêr del municipio della citted ün mieu neiv, ch'eau he ad Estella e chi uschè poderò gnir liber da quellas muntagnas, inua el viva in grand bsögn.»

«Eau t'he già dit, Frasquita, che que ais impossibel. Il nudêr actuel .....

«Ais ün leder, ün baraccun, ün esan!»

«Eau se bain avuonda! Ma l'ais sustgnieu dals Regidors perpetuos ed eau non poss nomner ün oter, sainz' acconsentimaint del cussagl. Uschigliö m'expuon .....»

«Eau m'expuon! Eau m'expuon! A che non ans exponissans nus per V. Signuria, perfin ils giasts da quaista chesa?»

«M'amessast tü a quaist pretsch?» balbaget il Corregidor.

«Na Signur; eau am V. S. gratuitamaing.»

«Duonna, non am der tituls! Do'm del «El», del «tü» u scu cha't plascha!.... Uschè m'amast tü dimena? Di'm?»

«Non dschet eau a V. Signuria, ch'eau l'ama già?»

«Ma» .....