Page:Gníomhartha na n-Aspol.djvu/22

302

Caib. V. 27

Gníomhartha na n‑aspol

ndaoine ortha, go ngeobhthí do chloch­aibh ionta. ²⁷Agus nuair a thugadar leó iad chuir­eadar ’n‑a seasamh i láthair na cómhairle iad agus do cheistigh uachtarán na sagart iad, ²⁸Agus dubhairt sé: D’órduigh­mair daoibh le h‑ordú daingean gan teagasg a dhéanamh sa n‑ainim sin agus féach tá Ierúsalem líonta agaibh le nbhúr dteagasg, agus ní foláir libh fuil an duine sin do tharac anuas orainne. ²⁹Agus d’fhreagair Peadar agus na h‑Aspoil agus dubhradar: Is cirte rud a dhéanamh ar Dhia ’ná ar dhaoinibh. ³⁰Do thóg Dia ár sinnsear ós n‑a mairbh Íosa, an t‑é a chuir­eabhairse chun báis, ghá chrochadh ar an gcrann. ³¹Do thóg Dia suas le n‑a láimh dheis é ’n‑a Phriúnsa agus ’n‑a Shlánuigh­theoir chun go dtabhar­fadh sé aithríghe agus maitheamh­nachas peacaí d’Israél. ³²Agus is fínnithe sinne ar na focalaibh sin, agus an Spioraid Naomh, a thug Dia do sna daoine atá úmhal dó.

³³Nuair airighdar san an chainnt sin bhíodar sgólta, agus mheasadar iad a chur chun báis. ³⁴Ach d’eirigh, sa chómh­airle, duine de sna Fairisí­nigh dár bh’ainim Gamaliél, dochtúir dlíghe a bhí creideamh­nach ameasg na ndaoine go léir, agus d’órduigh sé na fir do chur amach thar dorus ar feadh tamail bhig, ³⁵Agus dubhairt sé leó-san: A fheara Israéil, tugaidh aire dhaoibh féin i dtaobh na ndaoine sin agus cad a dhéan­faidh sibh leó. ³⁶D’eirigh, sa n‑aimsir a chuaidh thorainn, Teodas, agus dubhairt sé gur dhuine mór é féin, agus d’aontuigh tímpal cúig chéad dhuine leis. Ach do marbhuigh­eadh é, agus an mhuinntir a chreid ann do sgaipeadh iad agus chuadar ar neamhnídh. ³⁷I ndiaidh an fhir sin d’eirigh Iúdás Gaili­líach, i laethibh an chómh­airimh, agus tharraig sé na daoine ’n‑a dhiaidh, ach do fuair sé sin bás, leis, agus do sgaipeadh a chual­lacht go léir. ³⁸Deirim libh anois, d’á bhrígh sin, éirighidh de sna daoine seo agus sgaoilidh leó, óir, má’s ó dhaoine an íntinn seo agus an gnó so, raghaidh sé ar neamhnídh, ³⁹Ach má’s ó Dhia é ní féidir daoibh é chur ar neamhnídh, agus ba bhaoghal go mbeadh sibh ag iomaidh te Dia féin. Dhein­eadar rud air.

⁴⁰Ansan do ghlaodh­adar isteach na h‑Aspoil agus do