Page:Florian Ceynowa - Rozmowa Polaka z Kaszubą.djvu/26

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

— 20 —

K. Kó gwesno, bó to je włosnje nasz herb. Me wszetce mjeszkome abo pód cemną gwjozdą abo pód jasnim xężecę.

P. Mjasto stołeczne, co ma za herb?

K. Wóno mo lwa a łososa, co wóznoczo móc na lądze e na mórze.

P. Ale, ale! moj Bracje, jeszcze jedno powjinjenem wjedzjeć. Gdibi mnje sję kto zapitał: Kto zrodzjił pjerwszego Kaszubę? Bo to biwa, że ten zrodzjił owego, a ow zrodzjił onego; ale kto zrodzjił Kaszubę? Możebi mji kto powjedzjał, że djabeł; dopjerobim mjał sję do wikręcanja. A co jeszcze gorsza, gdibi mji dokładnje to dowjodł, tobim sję njemało zawstidzjił żem sję dał Kaszubje oszukac.

K. Moj Kochani Panje, muszi ten reno wstac e pózde jic spac, chto chce Kaszebę wószekac. Ale zo to tesz mo Kaszeba w swóji noterze to dobre, że njigde njewószekujo, le prowdą a Bógę jidze. Jeszle chto Wpane pówje, że czort przeklęti Kaszebę zrodzeł, to wjerze mje Wpon, jak jem pódcewi Kaszeba, że ten z djobła godo. To je prowda, że czort przeklęti njeżeczi człowjekowji szszesco, e dlo teho jemu sę pecht wjedno przciwjo, wósoblewje do-