Page:Florian Ceynowa - Rozmowa Polaka z Kaszubą.djvu/25

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

— 19 —

P. A moje dzjecji będą także Kaszubamji?

K. A to wej! Kó kje me Wpana nobilejeme, to przez to samo e dzece sę nobileją.

P. Jakże, moj kochani, będzje s jęzikjem?

K. Muszisz sobje, Wpon, trzemac Kaszebskjeho szkolneho, a wón Wpana wnet przewroci.

P. Ale, moj Kochani, njemjałbim jakjej nagani w Polsce za to, żem Kaszubą został.

K. Broń Boże, kó to je jak nowjikszi zaszczet, chteri sobje ju downo Pólosze żeczele, ale jim naszi przodkowje wjelgje trudnosce robjile, wósoblewje Sobjesław, Mszczugowje e Swjatopełk; a pótemu Krzizoce, zmjarzło znija przez njich samech wegrząno, a nawóstatku jinszi Mjemcowje. Mimo teho są wu nas jesz wjedno Pólosze; a zos w Pólsce wjele takich Wpon nalezesz, co mają swój indigenat z Kaszeb, e tech jak norechli na wjelgich panow szekują e jim gwjozde dają.

P. Co? To i Kaszubji mogą gwjazdi nosjić?