— 18 —
P. A cobi trzeba zrobjić, żebi sję tego jęzika nauczić?
K. Wóstac Fein-Kaszebą.
P. Ale jakżebi to trzeba zrobjić?
K. Kó tobe nolepji tak szło. Wpon, pudze ze mną do stołeczneho mjasta Pucka; a jo te za Wpanę wnjosę instanciją, abe Wpana przejęle.
P. A któż to przijmuje!
K. Noweższo rada Kaszebsko, co sę na rotesz cotidzen schódzi w staroswjeckim wubjorze. Ją musisz Wpon wó przejęce do tak znaczneho wóbewatelstwa prosec. Potemu kozą ti przełożoni Kaszeb wjelgą xęgę Kaszebską przenjesc e Pana mjono e przezwjisko zapjisac; a tej dadzą trębjic e strzelac na wiwat; nawóstatku pórpowadzą wónji Wpana do węgorza, co leżi na lencuchu wurzeszoni e codzen dwa kórce słode póżero e beczkę pjiwa wepjijo. Jak to wszetko sę wódprawji, tej mdzesz Wpon Fein-Kaszebą.
P. A trzeba od tego płacjić?
K. Rada noweższo njick njebjerze; ale wód wóle kóżdeho zależi, cze chce co na wutrzimanje węgórza dac, a przewileje gwesno rechli wódbjerze.
