— 21 —
bremu Kaszebje. Krótko a węzłowato takjemu bluznjerce tej rzecze, że póczątk Kaszebow je ten: Jich wójcamji są senowje Bóski a jich matkamji corki leckje. Czort njeje senę Bóskim anje peszną corką lecką; tim spósobę Kaszebji anje wód djobła anje jeho macoche njepóchódzą, le wód Bóga.
P. Ale jakże to Bog Kaszubę zrodzjił?
K. Wóto tak, jak Abraham Jizaka, a Jizak Jakuba e jinnech.
P. Bili cji także Kaszubamji?
K. Abo jinaczi! A jesz jedni z nostarszech, jak jem ju pówjedzeł.
P. Czi onj także na ratuszu Puckim swe diplomata odebrali?
K. Nje, wónji diplomow njewótrzimale, bó sę w tim kraju rodzele.
P. Ale, moj Bracje, ja sliszałem przecjiwnje, że Kaszubji mjeli ukrziżowac Christusa i że onji własnje bili cji, ktorzi mu taką zelźiwą śmjerć zadali. Prawdaż to?
K. Moj Panje, żebe jeho złi człowjek njebeł wedeł, tobe jeho złi ledze njebele męczele e njewukrziżowale; e bełbe wón tech rąk wuszed. Ale jak to sę rzecze: dostac sę le w mrowjszcze, a wnet ful mrowk. Prowda, że to bele Kaszebji, ale grebi, co
