nya:
“Lal6é iwa sopok sibalela!”’
“Carambas,” sabi ni Simoun na pinoputitokan su int- sik na garo bagang saiyang pagaadalan; ‘“nagkakaipo pa naman ake nin kuwarta asin sa sakong pagloba_ma- babayadan mo ako. Alagad an gabos igwa nin bolong, habo ko na mabagsak ka sa siring kadikit na bagay. Hamos, sarong paglingkod asin gigibohon ko saimong pito su siyam na ribong pisos na utang mo sakuya. Pa- laog6n mo sa aduana an gabos mong muya, mga cajén nin mga lampara, mga bathat, vagilia, kalongkake, mga connant; nagtatao ka nin mga hamo sa mga convento?”
Pinapatunayan kan intsik huli kan saiyang payo; alagad kinakaipuhan na magsdéhol sya sa dakol.
“Ngamos ako tao sa mga Palé!”
“Hilinga kun siring,” an digang ni Simoun sa _ha- babang tingog; “kaipuhan ko na gibohon na makapalaog ako nin nagkapirang mga cajon nin mga badil na omi- narabot ngunyan na banggi... muya ko na sarayon mo an mga iyan sa saimong mga almacen; dai magka- kaigé gabos sa sakong harong.”’
Hinandal si Quiroga.
“Dai ka mahandal, dai ka nasa-ano man na panganib; an mga badil na iyan pagaatasan na pagtatagoon sa siring na mga harong, dangan gigibohon an sarong pag- risa asin dakol an ipapadara sa bilanggtian... ika asin ako mangyaring magkinabang nin siring sa magkaka- nigo sa pagmamalasakit na makaluwas an mga nabibi- langgo. Nasabotan mo ako?”
Nangalangalang si Quiroga: may pagkatakot sya sa mga hamo. igwa sya sa saiyang lamesa nin revolver na daing bala na dai nya dinodotdot kundi tuparing an saiyang payo asin piyong an salyang mga mata.
“Kun dai mo mahimo, madolok ako sa iba, alagad sa bagay na siring kakaipuhanon ko su sakong siyam na ribo ta ilahid sa mga kamot asin ipapiyong sa mga mata.”
“Mueno, mueno”! sa katapusan tominaram si Quiroga; “alakat nakol tawo an mapeleso? matokal sa likisa, ha?”
Kan magbalik sa bidang si Quiroga kasi Simoun nag- kaarabtan ninda duman su mga haralé sa pamanggi, marigon na nagpapasurthay: pinagian kan champagne su mga dila asin binobikag su mga hotok. May kata- lingkasan su saindang mga pagtaram.
