235
Unya, usa ka dosina nga mga dalaga, nga gi-unahan sa malipayon ug lagsik nga Serpolette, nagsapot sa mga labing maanindot nilang sapot, tagsatagsa nagbutag pongpong sa bulak sa ilang hawak, mga matawa, mga makabibihag ug mga matahum, nanindog tupad sa poste sa servantes, sa dakung kalagut ni Juanito.
— Unsa, mao kana ang mga salbahis nga imong giingon, nangotana si Paulita.
— Dili; nagka-ilis lamang kana sila... Kanang naa sa luyo.
— Kana nga nagbitbit ug mga latus?
Si Juanito misenyas nga mao, pinaagi sa pagyango sa iyang ulo.
— Kon mao kana, diay nga mga babaye mao ang mga cochers?
Si Juanito gi-ubo ug tinuod, ug wala makatingog, apan ang mga nanambong nanuyo.
— Papahawaa kanang itikado, naninggit ang mga tawo. Itikado? Nganlan siyag itikado sa atubangan ni Paulita? Si Juanito buot motan-aw sa taas ug dila, aron iyang ipalamoy ang iyang sakit. Ug sa pagtan-aw niya nga mi-ulang ang mga babaye, nidugang ang iyang pangisog ug milabi ang iyang kapintas. Maayo gani kay si Don Custodio diay ang nagngalan kaniya nga itikado, ug nga aron walay kagubot nga mahitabo, wala na lamang mag-atomatom.
— Kon dili pa diay kay kuyog kamo kanako ... nagkanayon si Juanito, nga nagpalihoklihok sa iyang kalimutaw. sama nianang mga munyika nga palihokon sa bitaybitay sa mga orasan. Ug aron gayud ingnon, walwalon niya panagsa ang iyang dila.
Niadtong gabhiona nakapatoo siya sa mga mata ni Donya Victorina nga siya usa ka tawong maisug ug maantigong momahal sa iyang dungog, ug milabi dayon ang tinguha ni Donya Victorina sa pagpakigminyo kaniya, inigkamatay ni Don Tiburcio.
Apan, si Paulita nagmasulob-on nga naghunahuna nga pila ka mga babaye nga cochers makabihag kang Isagani. Cochers nakapahinumdum kaniya angga nga gihatag sa mga kolehiyala sa ilang mga kurang.
