"Ika ing indu ra ring mapanako, é makanyan?" nganang kinutang ning metung.
"Indu ring mapanako!" nganang mipatuking Sisa.
“Nu la karin ding kwaltang dela ra keka nabengi ring kekang anak?”
“Ah ! ring kwalta...”
“E mo lilingad kekami uling mipakarok ka!” nganang tinuglung ning metung. “Dinatang kami ban dakpan mi la ring kekang anak at ing maragul mitakas ya; nu me selikut ing malati?”
Inyang damdama’nang Sisa iti mengisnawa yang maragul.
"Ginu!” nganang mekibat, "ati'nang mapilan aldo é ke akakit ing ana’kung Crispin; pagnasan keng akit ngening abak king kumbintu at karin sinabi ra mu kaku king. .
Ding adwang sundalus mipaglalawe lang makabaldugan.
"O dale,” nganing metung karela; ibye mo kekarni ring kwalta at lakwan da na ka.”
“Ginu!” nganang magpakalulu ning alang kalmang babai; “ding kakung anak e la manako agyang daranup la: makagawi na kami king danup. I'Basilio e na ku pigdalang metung mu mang cuarto; syasatan ye ing meto bale at nung manakit kong metung mu mang real, daptan yu kekami itang buri yu. Ikaming pakakalulu, e ke pawang mapanako !”
"Nung makanyan,” nganang malale ning sundalus, makatirik a panlalawe karing njata nang Sisa, “tuki ka kekami; ding anak mu magkapilit lang palto at ipalwal do ring kwaltang penako ra. ‘Me na ka keni!”
"Ako. . . tuki ku kekayo?” nganang bubulung ning babai, mumurung at makalawe mipnung takut king piblas ding sundalus.
“At baket ali?”
“Ah! malunus ko kaku!” nganang manigapung halus makasiklaud na. "Bina kung kalulu, ala kung gintu o alhajas a ayampang kekayu: ing bukud mung atyu kaku kinwa yu ne, ing manuk a isipan kung pisali . . . dalan yu ing sablang akit yu king kakung pibalebale,
