Page:Cnó coilleadh craobhaighe - Sheehan.djvu/37

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

31

An té ḃeiḋ sa lár, beiḋ gioradán in a ṡáil,
An té ḃeiḋ ar deireaḋ, béarfaiḋ an púca air.

19.

A ḃean an tiġe ṡéiṁ, cuir do ḋéirc amaċ ċum
an daill,
Olann nó líon nó píosa de an ṁuc (.i. muic) as
an Saill (or oiġeann).” [Aṁrán, “Bean an daill Ḃáin.”—O’K.]

20.

Aṁráinín siodaraimín-sig-seadraimín-seó
Is dóiġ leis na prátaíḃ ná fuilim-se beo
Aċt brúġfad-sa cúl ag cuid aca fós.

21.

“A ḟir úd amuiġ ġaḃann go minic an ród,
Bí ag cuiṁneaṁ ar Ḋia agus ag sileaḋ na
ndeor,
Ḃíos-sa mar atá tusa nuair do ḃí mé óg,
Beiḋ tusa mar atá mise fá leacaiḃ go deo.”

22. Nuair ḃeiḋ an té ólta ag mnáiḃ an ḃaile, raġaiḋ suaiṁneas ar an lá.—Coffee ċum suain agus té ċum faireaċáin.

23. Galar rúin agus cúram gan cion.

24. Tú féin agus do ċaipín clogaide. Fuirse faḋbaċ agus taiḋḃse boċt.

25. B’ḟéidir nár dóiċiġe-de ḋóiḃ teaċt leis an áḋ ná leis an mí-áḋ ċuige.

26. Tiocfaiḋ lá eile fós gur trom le bó a hearball. Atáim corṫa agus ní ṁoltar mo ṡaoṫar, Tar éis mo ḋíċíll ní ḃíotar buiḋeaċ díom, Is mór leo a n-iṫim, is beag leo a ndéanaim, Agus ní leigtear a ċodlaḋ go solas an lae mé.

27. Seaċtnuiġeann (.i. seaċnann) súil níḋ ná feiceann.

28. Bíonn na daoine ag imṫeaċt do réir aṁrais agus tuairme, aċt tagann an sgéal bun-os-cionn i gcoṁnuiḋe.

29. “An té ḃíonn tinn ní binn leis aon rud.” “Go deiṁin, is binn leis faoṫaṁ.”

30. Mair, a ċapaill, agus ġeoḃair féar. Ġeoḃaḋ an capall bás an feaḋ do ḃeaḋ an féar ag fás.

2