Page:Cnó coilleadh craobhaighe - Sheehan.djvu/19

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

13

VII.

An Scoláire.—Go mbeirimíd slán ar an am so arís, atá an foġṁar dá ḃaint. Dia ḋíḃ, a ṁná. An ag ceangal atá siḃ?

Na Mná.—Dia a’s Muire ḋuit a’s Pádraig.

S.—Is trom an gort arḃair í, bail ó Ḋia a’s ó Ṁuire uirre.

Na Mná.—a ṁaite, seaḋ, ba ġnáṫaċ léiṫe. Ḃí an ṗáirc seo riaṁ go maiṫ ċum barraí, agus i mbasa is maiṫ an práta ḃíoḋ ann leis.

S.—Ó ṁaiseaḋ, deacair orra mar ṗrátaí, atá siad an-ṫaomnaċ, atá gaċ aon rud ar a dtí. Baineann sé le deallraḋ ná hoireann siad do nádúir na talṁan. Atá siad díreaċ ar nós an turcaiḋe. Atá an doṁan peataireaċta ag baint leo. Ó áit strainséarḋa ṫángadar an ċéad lá, an práta agus an turcaiḋe. Do ṫeipeadar [ṫeibeadar] ċeana orainn agus b’ḟéidir go dteipfidís arís. Annsin do ḃeaḋ gorta againn. Agus naċ aindeis ḃeiṫ ag braṫ ar a leiṫéidiḃ sin?

Bean Ċeangail.—Ó ṁaiseaḋ, níl aon rud ann naċ cainteanna; níl aon rud níos milse ná an práta. Níor ḃfiú liom suiḋe ċum dínnéir gan iad. Féaċ ar an bpunann sin. Beir uirre, meáḋaiġ an ṁeáḋaċtain [meaḋaċan] atá innte.

S.—Níl aon tuairim agam innte, naċ [aċt] féaċann sé go breáġ buiḋe, slaċtṁar, agus meáḋta leis.

B. Ċ.—Maite, sí an ṁeáḋaċtain go léir aċt an toraḋ do ḃeiṫ innte.

S.—Nár ṁaiṫ an rud í an tuiġe?

B. Ċ.—Ó is maiṫ í an tuiġe do’n té d’oirfeaḋ sí ḋó naċ an té ná hoirfeaḋ b’ḟearr ḋó toraḋ an ġráinne.

S.—Agus ná beaḋ an oiread tairḃe ḋó sin innte le haoinne? Naċ luaċ airgid í dá mbaḋ aṁlaiḋ ’s dó í ḋíol?