Page:1917 Dubliners by James Joyce.djvu/227

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

a d’fhéadfadh tarlú, ní mór ionracas, admháil na fírinne, agus rá mar fhear:

“Sea, scrúdaíos mo chuntais. Tá sé tugtha faoi deara agam go bhfuil seo agus sin mícheart. Ach, le grásta Dé, cuirfead seo agus sin ina cheart. Leigheasfad mo chuid cuntas.