Page:Евангелие от Луки на мокшанском (1891).djvu/130

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
124
Святое Евангеліе

лангсъ; Петръ мяляфтэзень Шкайть валэнзэнъ, кода Сонъ мярьгсь теенза: атёкшэнь весьть морамсъ, тонъ колмэксьть сёпатъ монь эздэнъ. 62 Эста сонъ лиси ушу да кармась пякь аварьдемя. 63 Іисусэнь ваныенза изгэрцьть Сонь лангсэнза, да пикссесьть эсэнза. 64 Сонь сельмэнзэнъ вельтязь, ярьтьнесьть эсэнза шама ланга да кизефнезь: содакъ, кіе Тонь ярьтензя? 65 Лама иля пеедьматъ-ка тіеньцьть Сонь лангсэнза. 66 Кодакъ варьхьмець, пурэмсьть народонь атятьня, первосвященникня, книжникня, да вятезь Сонь эсь судендама вастэзэстъ. 67 Да кизефтезь: Тонатъ-ли Христозсь, азкъ теенекъ? Сонъ мярьгсь теестъ: куть азса, тинь афъ верэндасамасьть; 68 куть кизефтядезь тинь Монь каршэзэнъ афъ карматада кортама, да афи нолдасамасьть Монь. 69 Тя шить эзда Ломанень Цёрась озай Шкайть види ширезэнза. 70 Эста сембя мярьгсьть: ина тонъ Шкайень Цёратъ? Сонъ мярьгсь: тинь мярьгтяда, штэ Монанъ. 71 Синь меля мярьгсьть: кодама тага сельмя няи миньдеенекъ эряви? Веть миньсь кулеськь эсь кургстэнза.