N ater perdicadù contava na ota inte la perdica

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
N ater perdicadù contava na ota inte la perdica  (1833)  by Micurà de Rü
Ladin Micurà de Rü
grafia moderna

N ater perdicadù contava na ota inte la perdica

N ater perdicadù contava na ota inte la perdica, coche le Signur Idie amâ Adamo e Eva, prüma che ëi cometess le pićé, e dijô inultima: "Söla sëra de chël dé desgrazié, in chël che Adamo e süa püra fomena â fat chël bur' pićé con mangé chi poms che ël i â proibì, vëgnel Domenedie a ciafè Adamo e Eva per se devertì con ëi sco ël fajô dant ia, porćì ch' ël i orova bun sco n pere a sü prosc mütuns. Ël vëgn dunca inte chël bel urt, ćiara incërch e n' i vëiga nia, sco les atres otes ch' ëi scrićiâ adincuntra. De chëst s' en fajô Idie mervöia e chërda: Adamo!, Adamo! olà este mo - Iö sun chilò, respogn Adamo.

- D.

Po ći feste pa?

- A.

Nia ne feji.

- D.

Po sce vì ca, vì ca da me.

- A.

Oh, sce iö ne m' infide.

- D.

Po co pa no?

- A.

Eh, sce iö me dode!

- D.

Dodè te dodeste, co pa che te te dodes? - A. Porćì che iö sun desnü.

external:- D. Desnü este? Che t' à pa dit che t' es desnü? - A. Iö me vëighe bëin instës.

- D.

Insciö! Aste forsce mangé de chi poms, che iö t' â proibì?

- A.

Signur scé!

- D.

O toco de maladët!!"