Evangelio secundo Luca/Capitulo 4

←Capitulo 3

Evangelio secundo Luca Capitulo 4

Capitulo 5→

4.1 Jesus, plenate per le Sancte Spirito, reveniva ab le Jordan, ille era ducite per le Spirito in le deserto,

4.2 ubi ille era tentate per le diabolo dum quaranta dies. Ille edeva nihil dum iste dies, e, postquam illi era finite, ille habeva fame.

4.3 Le diabolo diceva ad ille: Si tu es Filio de Deo, ordina ad iste petra que illo deveni pan.

4.4 Jesus respondeva ad ille: Es scribite: Homine non vivera solo per pan.

4.5 Le diabolo, habente elevate le, monstrava ad ille in un sol instante omne regnos del terra,

4.6 e diceva ad ille: Io donara ad te omne iste potentia, e le gloria de iste regnos; nam illo era donate ad me, e io donara lo ad qui io vole.

4.7 Ergo si tu prosterna te coram me, illo sera toto ad te.

4.8 Jesus respondeva ad ille: Es scribite: Tu adorara le Senior, tu Deo, e tu servira solo le

4.9 Le diabolo itero duceva le ad Jerusalem, locava le super le alto del templo, e diceva ad ille: Si tu es Filio de Deo, jecta te ab hic usque in basso; nam es scribite:

4.10 Ille donara ordines ad su angelos re tu persona, A fin que illi guarda te;

4.11 e: Illi portara te super le manos, Timente que tu pede collide un petra.

4.12 Jesus respondeva ad ille: Es scribite: Tu non tentara le Senior, tu Deo.

4.13 Post haber tentate le per omne iste modos, le diabolo retrahiva ab ille usque favorabile momento.

4.14 Jesus, vestite per le potentia del Spirito, retornava in Galilea, e su fama se expandeva in tote le pais circumferente.

4.15 Ille erudeva in le synagogas, e ille era glorificate per omnes.

4.16 Ille vadeva ad Nazareth, ubi ille era elevate, e, secundo su costume, ille entrava in le synagoga le die del sabbato. Ille se levava pro facer le lectura,

4.17 e on remitteva ad ille le libro del propheta Isaia. Habente disrolate lo, ille trovava le loco ubi era scribite:

4.18 Le Spirito del Senior es super me, Nam ille ungueva me pro annunciar un bon nova al pauperes; Ille inviava me pro curar iste qui ha le corde rumpite,

4.19 Pro proclamar al captivos le delivrantia, E al cecos le recuperation del vista, Pro reinviar libere le opprimitos, Pro publicar un anno de gratia ab le Senior.

4.20 Postea, ille rolava le libro, remitteva lo al servitor, e se sedeva. Omne istes qui se trovava in le synagoga habeva le reguardos fixate super ille.

4.21 Tunc ille incipeva dicer ad illi: Hodie iste parola del Scriptura, quem vos justo audiva, es complite.

4.22 E omnes rendeva testimonio re ille; illi era surprendite re le parolas de gratia le quales exiva ab su bucca, e illi diceva: An ille non es le filio de Joseph?

4.23 Jesus diceva ad illi: Sin dubita vos applicara ad me iste proverbio: Medico, cura te per tu ipse; e vos dicera ad me: Face hic, in tu patria, toto lo que nos apprendeva que tu faceva in Capernaum.

4.24 Sed, ille addeva, quidem io lo dice ad vos, nulle propheta es ben recipite in su patria.

4.25 Quidem io lo dice ad vos: il habeva plure viduas in Israel dum le tempore de Elia, quando le celo era claudite dum tres annos e sex menses e quando occurreva grande fame super le integre terra;

4.26 e tamen Elia non era verso nulle ab illas, excepte verso un femina vidue, in Sarepta, in le pais de Sidon.

4.27 Il etiam habeva plure leprosos in Israel dum le tempore de Elisea, le propheta; e tamen nulle ab illi era purificate, excepte Naaman le siriano.

4.28 Illi omnes era plenate per ira in le synagoga, quando illi audiva iste cosas.

4.29 E se levante, illi chassava le ab le urbe, e duceva le usque le summitate del montania super le qual lor urbe era struite, a fin de precipitar le in basso.

4.30 Sed Jesus, passante in le medio de illi, partiva.

4.31 Ille descendeva ad Capernaum, urbe de Galilea, e ille erudiva, le die del sabbato.

4.32 On era colpate per su doctrina; nam ille parlava per autoritate.

4.33 Ille se trovava in le synagoga un viro qui habeva un spirito de impur demonio, qui exclamava per voce forte:

4.34 Ah! Quid il ha inter nos e tu, Jesus ab Nazareth? Tu veniva pro perder nos, Io sape qui tu es: le Sancte de Deo.

4.35 Jesus menaciava le, dicente: Tace, e exi ab iste viro. E le demonio jectava le in le medio del assemblea, e exiva ab ille, sin facer ad ille ulle mal.

4.36 Omnes era sasite per stupor, e illi se diceva le unes al alteres: Quid es iste parola? Ille commanda per autoritate e potentia al spiritos impur, e illi exi!

4.37 E su fama se expandeva in omne regiones circumferente.

4.38 Exiente ab le synagoga, ille vadeva al domo de Simon. Le matre affin de Simon habeva un violente febre, e illi precava le in su favor.

4.39 Se inclinante super illa, ille menaciava le febre, e le febre quitava la. In iste instante illla se levava, e serviva les.

4.40 Post le poner del sol, omne iste qui habeva malados con diverse maladias duceva le ad ille. Ille imponeva le manos ad cata uno ab illi, e ille curava les.

4.41 Demonios etiam exiva ab plure personas, critante e dicente: Tu es le Filio de Deo. Sed ille menaciava les e non permitteva les parlar, nam illi sapeva que ille era le Christo.

4.42 Postquam le die pareva, ille exiva e vadeva in un deserte loco. Multissime homines incipeva cercar le, e arrivava usque ille; illi voleva retener le, a fin que ille non relinque les.

4.43 Sed ille diceva ad illi: Es etiam necesse que io annuncia al altere urbes le bon nova del regno de Deo; nam es pro isto que io era inviate.

4.44 E ille predicava in le synagogas de Galilea.