Epistola al Hebreos Capitulo 6
1 Per tanto, lassante le inseniamento elemental circa Christo, vamos continuar usque le perfection, e non vamos tornar a poner de nove le fundamento del repententia de operas morte e del fide in Deo, 2 del doctrina del baptismo e del imposition del manos, del resurrection del mortos e del judicio eternal. 3 E assi nos facera, si Deo lo permittera. 4 Perque illes qui habeva essite un vice illuminate e ha gustate le dono celestial e ha participate del Spirito Sancto 5 e ha gustate le bon parola de Deo e le virtutes del mundo futur, 6 si illes cade de nove, essente ancora renovate in repententia, illes crucifige de nove pro se ipse le Filio de Deo, e le expone a infamia. 7 Perque le terra que bibe le pluvia que le cade multe vices supra, e produce herbas utile a qui los cultiva, recipe benediction ex Deo; 8 mais si illo produce spinas e tribulos, illo es reprobate e proxime a esser maledicite; e su fin es le combustion. 9 Mais de vos, amatissime, nos spera cosas melior e plus vicin al salvation; 10 pois que Deo non es injuste per oblidar vostre operas e le amor que vos ha monstrate in su nomine con le servicio que vos ha facite e face ancora al sanctos. 11 Mais nos desidera que cata un de vos demonstra usque al fin le mesme zelo pro arrivar al plenitude del sperantia, 12 pro non devenir indolentes mais imitatores de illes qui per fide e patientia heredita le promissas. 13 Perque, quando Deo faceva le promissa a Abraham, pois que Ille non poteva jurar per uno major, Ille jurava per se ipse, 14 dicente: Certemente, io te benedicera e io te multiplicara grandemente. 15 E assi, habente Abraham expectate con patientia, ille obteneva le promissa. 16 Perque le homines jura per alcuno major de illes; e pro illes le juramento es le confirmation que pone fin a omne controversia. 17 Assi Deo pro monstrar plus abundantemente al heredes del promissa le immutabilitate de su consilio, interponeva un juramento, 18 a fin que, mediante duo cosas immutabile, in le quales es impossibile que Deo mente, nos trova un fortissime consolation al cercar nostre solide refugio in le sperantia promittite; 19 lo qual nos tene como ancora del anima, secur e firme que penetra ultra le velo, 20 ubi Jesus ha entrate pro nos qual precursor, habente devenite Summe Sacerdote in eterne secundo le ordine de Melchisedec.
Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev