Epistola I de Johannes Capitulo 4

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
1  Carissimos, non creder a omne spirito, ma prova le spiritos pro saper si illos 
   proveni ex Deo; perque multe falsos prophetas ha exite foris in le mundo. 

2  In isto vos cognosce le Spirito de Deo: omne spirito que confessa que Jesus 
   Christo veniva in carne, es de Deo; 

3  e omne spirito que non confessa Jesus, non es de Deo; e celle es le spirito del 
   antichristo, del qual vos audiva que debe venir; e nunc ille es jam in le mundo. 

4  Vos es de Deo, filiettos, e vos les ha vincite; perque Ille qui es in vos 
   es plus grande de ille que es in le mundo. 

5  Illes es del mundo; ergo illes parla como qui es del mundo, e le mundo 
   les ascolta. 

6  Nos es de Deo; qui cognosce Deo nos ascolta; qui non es de Deo non nos
   ascolta. In isto nos cognosce le spirito del veritate e le spirito del error. 

7  Carissimos, vamos amar nos le unes le alteres; perque le amor es de Deo, 
   e quicunque ama es nascite es Deo e cognosce Deo. 

8  Qui non ama non ha cognoscite Deo; perque Deo es amor. 

9  In isto se manifestava pro nos le amor de Deo: que Deo mandava su unigenite
   Figlio in le mundo, a fin que, per medio de ille, nos pote viver. 

10 In isto sta le amor: non que nos ha amate Deo, ma que Ille ha amate nos, 
   e ha mandate su Filio pro esser le propitiation pro nostre peccatos. 

11 Carissimos, si Deo nos ha assi amate, etiam nos debe amar nos le unes 
   le alteres. 

12 Nemo unquam videva Deo; si nos ama le unes le alteres, Deo demora in nos,
   e le caritate de Ille deveni perfecte in nos. 

13 In isto nos cognosce que nos demora in Ille e Ille in nos: Pois que Ille 
   nos ha date de su Spirito. 

14 E nos ha vidite e nos testimonia que le Patre ha mandate le Filio pro esser
   le Salvator del mundo. 

15 Qui confessa que Jesus es le Filio de Deo, Deo permane in ille, e ille in Deo. 

16 E nos ha cognoscite le amor que Deo ha pro nos, e nos ha credite. Deo es 
   caritate; e qui permane in caritate permane in Deo, e Deo demora in ille. 

17 In isto le caritate deveni perfecte in nos, a fin que nos ha confidentia in
   le die del judicio: que assi como Ille es, assi nos es in iste mundo. 

18 In le caritate non ha pavor; al contrario, le caritate perfecte expelle 
   le timor; perque le timor implica le pavor del castigation; e qui time non
   es perfecte in caritate. 

19 Nos le ama perque Ille nos ha amate primo. 

20 Si uno dice: Io ama Deo, e odia su fratre, es mendace; perque qui non ama 
   su fratre qui vide, non pote amar Deo qui non ha vidite.
 
21 E iste es le commandamento que nos ha ex Ille: que qui ama Deo debe amar
   etiam su ipse fratre.

1 2 3 4 5


Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev