Drácula/23

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Drácula by Bram Stoker
Capítulo 23

DR. DIÁRIO Seward

03 d'outubre -. L tiempo parecie terribelmente longo, anquanto stábamos sperando la benida de Guildford i Quincey Morris. L porsor tentou manter nuossas mintes atibas, outelizando-los l tiempo to. You podie ber l sou propósito beneficente, puls mirares laterales que jogórun al longo de l tiempo an Harker. L pobre coitado stá subrecarregado nua miséria que ye terrible de se ber. Na nuite passada, el era un home feliç cun aparéncia franco, cun fuorte, rostro moço, cheno d'einergie i cul pelo castanho scuro. Hoije el ye un home bielho abatido zenhado, cujo pelo branco cumbina bien culs uolhos ardientes ocos i linhas de delor-scritas de sou rostro. Sue einergie inda stá antato. Na berdade, el ye cumo ua chama biba. Esso inda puode ser la sue salbaçon, pus se todo correr bien, el bai maré-lo durante l período de zespero. El, anton, nua spece de forma, acordar outra beç pa las rialidades de la bida. Coitado, you pensei que l miu própio porblema era ruin l suficiente, mas la sue ...!

L Porsor sabe desso bien l suficiente, i stá fazendo l sou melhor para manter a minte atiba. L qu'el ten dezido fui, dadas las circunstáncias, d'antresse absorbente. Tan bien que me lembro, eiqui stá:

"You studei, ua i outra beç zde qu'antrou an minhas manos, todos ls papéis relatibos l'este monstro, i quanto mais you studei, maior parece la necidade d'erradicar totalmente para fura. Durante to hai senhales de sou abanço .. Para alhá de sou poder, mas de sou coincimiento de TI cumo you daprendi culas pesquisas de miu amigo Armínio de Buda-Pesth, el era na bida dun home mais marabilhoso de l suldado, stadista i alquimista -. qu'este radadeiro fui l maior zambolbimiento de l coincimiento de la ciéncia de sou tiempo. El tenie un cérebro poderoso, un daprendizado ancumparable, i un coraçon que nun conhecie l medo i remorso. El ousou até mesmo para participar de la Scholomance, i nun habie nanhun galho de l coincimiento de sou tiempo qu'el nó fizo ansaio.

"Bien, el ls poderes cerebrales subrebibírun a la muorte física. Ambora parece que a mimória nun era cumpleta. An alguas faculdades de a minte, el ten sido, i ye, solo ua nino. Mas el stá crecendo, i alguas cousas que éran anfantil na purmeira son agora de la statura de l'home. El stá spurmentando, i fazé-lo bien. I se nun fusse que cruzórun sou camino, el serie, inda assi, el puode ser inda se falharmos, l pai ó a furtherer dun nuoba orde de seres, cuja strada debe liebar pula muorte, nun la bida. "

Harker gemiu i dixe: "I todo esso ye colocado contra mie querida! Mas cumo ye qu'el stá spurmentando? L coincimiento puode mos ajudar la derrotá-lo!"

"El ten to l tiempo, zde la sue benida, fui tentando l sou poder, lenta mas seguramente. Essa nino grande de l cérebro de sou stá funcionando. Bien para nós, inda ye cumo un cérebro anfantil. Pus se el se atrebiu, ne l purmeiro , para tentar ciertas cousas qu'el hai mui tenerie sido para alhá de l nuosso poder. Inda assi, el quier tener sucesso, i un home que ten seclos antes del puode dar al luxo d'asperar i ir debagar. Festina lente puode mui bien ser l sou lema. "

"You nun cumprendo", dixe Harker cansado. "Oh, nun ser mais claro para mi! Talbeç tristeza i porblemas son ambotamiento miu cérebro."

L porsor colocou a mano carinhosamente an sou ombro anquanto el falaba: "Ah, miu filho, you bou ser simples. Vocé nun beijo cumo, ultimamente, este monstro fui rasteijando an coincimiento spurmentalmente. Cumo el ten benido a fazer uso de la paciente zophagous para efetuar sue antrada an casa amigo John. para sou bampiro, anque todo depuis el puode benir quando i cumo el bai, ten na purmeira antrada, fazer solo quando preguntado als mesmos por un preso. Mas estes nun son sous spurmientos mais amportantes . Nun bemos cumo na purmeira todos estes tan grandes caixas fúrun mobidos por outros. El nun sabie anton, mas que debe ser assi. Mas l tiempo to que tan grande nino de l cérebro de sue fui crecendo, i el ampeçou a cunsidrar se el nun puode se mober la caixa. Anton, el ampeçou a ajudar. I anton, quando el çcubriu qu'esta todo cierto , el tenta mobé-los solico. I assi el l progresso, i el spalhar estas sepulturas del. I nada, mas el sabe adonde eilhes stan scondidos.

"El puode tener l'antençon d'anterrá-los ne l fondo de l terreno. Assi que solo el usá-los durante la nuite, ó ne l momiento an qu'el puode mudar sue forma, eilhes fázen l mesmo bien, i naide puode saber estas son sou sconderijo! Mas, miu filho, nun se zespere, este coincimiento le bieno tarde demales! Yá todas las sues tocas, mas un ser sterelizar cumo para el. I antes que l sol esta debe ser assi. Anton, el nun ten nanhun lugar adonde el puode mober-se i sconder. demorei esta manhana qu'assi podemos tener certeza. que nun hai mais an jogo para nós de l que para el? Anton por que nó tener mais cuidado de l qu'el? por miu reloijo ye dua hora i yá, se todo star bien, amigo Arthur i Quincey stan an sou camino para nós. Hoije ye l nuosso die, i tenemos qu'ir cun certeza, se lento, i perder nanhue chance. Beija! hai cinco de nós quando ls queridos ausentes retorno. "

Anquanto stábamos falando, fúrun surprendidos por ua batida na puorta de l salon, batida de l nino telégrafo de l duplo carteiro. Nós todos saíran pa l corredor cun un ampulso, i Ban Heilsing, arguendo a mano para mos manter siléncio, aprossimou-se de la puorta i abriu-la. L rapaç antregou nua spediçon. L porsor fechou la puorta de nuobo, i depuis de mirar pa la direçon, abriu i leu an boç alta.

"Olhe para D. El ten agora, 12:45, benido de Carfax a las priessas i correu an direçon al Sul, el parece star ando la rodada i puode querer bé-lo:.. Mina"

Houbo un siléncio, quebrado pula boç de Jonathan Harker "Agora, grácias la Dius, nós ne ls ancontraremos an brebe!"

Ban Heilsing se birou para el debrebe i dixe: "Dius bai agir ne l sou própio modo i tiempo. Nun tenga medo, i nun se alegran inda. Pus l que zeiamos ne l momiento puoden ser nuossos própios undoings".

"You me amporto cun nada agora", el respundiu cun beméncia, "la nun ser para acabar cun este bruto de la face de la criaçon. You benderie mie alma para fazer esso!"

"Oh, hush, hush, miu filho!" dixe Ban Heilsing. "Dius nun cumprar almas desta maneira, eo diabo, se el puode cumprar, nun manter la fé. Mas Dius ye misericordioso i justo, i sabe la sue delor i sue deboçon a esse querido Senhora Mina. Pense bocé, cumo la sue delor serie duplicada, eilha fizo, mas oubo sues palabras salbaiges. Nun tenga medo de qualquiera un de nós, todos nós stamos dedicados l'esta causa, i hoije beremos la fin. Stá chegando l'hora d'agir. Hoije, este bampiro ye lemite pa ls poderes home, i até poner de l sol, el nun puode mudar. El liebará tiempo para chegar eiqui, ber que ye 01:20, i hai inda alguas bezes antes qu'el puoda acá benir, seia el nunca tan rápido. que debemos asperar ye que l miu Senhor Arthur i Quincey chegar an purmeiro lugar. "

Cerca de meia hora depuis de tenermos recebido telegrama de la Sra. Harker, bieno, ua batida firme tranquila na puorta de l salon. Fui solo ua batida quemun, cumo ye dada la cada hora por miles de cabalheiros, mas fizo l coraçon de l Porsor ea mie bater ruidosamente. Miramos un pa l'outro, i juntos saíran pa l corredor. Cada un de nós rializou pronto para ousar nuossos bários armamientos, la spritual na mano squierda, l mortal ne l dreito. Ban Heilsing puxou la traba i segurando la puorta semi-abierta, quedou para trás, cun ambas las manos pronto pa l'açon. L'alegrie de l nuosso coraçon debe tener mostrado an nuossos rostros quando ne l degrau, acerca de la puorta, benimos Lord Guildford i Quincey Morris. Eilhes benirun debrebe i fechou la puorta atrás deilhes, l'ex-dezindo, anquanto se mobian al longo de l corredor:

"Stá todo bien. Ancontramos ambos ls lugares. Seis caixas an cada i ls cunsumiu a todos."

"Çtruiu?" preguntou l porsor.

"Para el!" Quedamos an siléncio por un minuto, i an seguida, Quincey dixe: "Nun hai nada a fazer senó asperar eiqui. Mas, se el nun aparecer por cinco horas, debemos ampeçar. Pus nun bai fazer para deixar la Sra. Harker solo depuis de l sol ".

"El stará eiqui antes de l tiempo agora", dixe Ban Heilsing, que tenie sido cunsultado l sou bolso. "Nota bene, an telegrama de Madame el fui pa l sul a partir de Carfax. Esso senefica qu'el fui para atrabessar l riu, i el solo poderie fazé-lo la folga de maré, que debe ser algo antes dua de la tarde. Qu'el fui pa l sul ten un seneficado para nós. El ye inda solo suspeita, i el passou de Carfax purmeiro pa l lugar adonde el eirie suspeitar d'algua anterferéncia menos. Bocé debe tener sido pul Bermondsey solo un cúrtio período de tiempo antes del. qu'el nun stá eiqui yá mostra qu'el fui pa la Mile And seguinte. Este lebou algun tiempo, pus el tenerie, anton, a ser rializado al longo de l riu, d'algua forma. Acradite an mi, mius amigos, nun bamos tener mui tiempo para asperar agora. Debemos tener pronto un praino d'ataque, de modo que podemos jogar fura nanhue chance. Siléncio, nun hai tiempo agora. Tenga todos ls sous braços! Steia pronto! " El liebantou ua mano d'adberténcia anquanto el falaba, para que todos podíssen oubir ua boton suabemente anserida na fechadura de la puorta de l corredor.

You nun podie deixar d'admirar, mesmo an tal momiento, la maneira pula qual un sprito dominante se afirmou. An todos ls nuossos grupos de caça i abinturas an defrentes partes de l mundo, Quincey Morris siempre tenie sido l único a ourganizar l praino d'açon, i Arthur i you staba acostumado a oubedecer-le amplicitamente. Agora, l bielho hábito parecie ser renobado anstintibamente. Cun ua rápida mirada al redror de la sala, el eimediatamente colocado para fura l nuosso praino d'ataque, i sin falar ua palabra, cun un géstio, colocou-mos an cada posiçon. Ban Heilsing, Harker, i you staba lougo atrás de la puorta, de modo que quando fui abierto l Porsor poderie guardá-a anquanto nós dous pisou antre l'eimigrante ea puorta. Godalming trás i Quincey na frente quedou solo fura de la bista pronto para seguir an frente de la jinela. Speramos nun suspense que fizo ls segundos se passan cun lentidon pesadelo. Ls passos lentos i cuidadosos, bieno al longo de l corredor. L conde staba eibidentemente preparado para algua surpresa, pul menos el temia.

De repente, cun un único salto, el saltou pa la sala. Ganhar un camino por nós antes de qualquiera un de nós poderie liebantar a mano para deté-lo. Habie algo tan pantera ne l mobimiento, algo tan desumano, que parecie sóbrio todos nós a partir de l choque de sue benida. L purmeiro a falar fui Harker, que cun un mobimiento rápido, atirou-se antes de la puorta que daba pa la sala an frente de la casa. Cumo la cuntaige ne ls biu, ua spece de rosnado horrible passou por sou rostro, mostrando ls caneiros longos i pontudos. Mas l sorriso mal tan depriessa passou para un mirar friu de lion-cumo çdén. Sue spresson mudou outra beç cumo, cun un único ampulso, todo l qu'abançou subre el. Fui ua pena que nun tubo algun melhor praino ourganizado d'ataque, pus mesmo ne l momiento an que you me preguntaba l que stábamos a fazer. You nun me saber se nuossas armas letales que mos baler nada.

Harker eibidentemente seneficaba para tentar l'assunto, pus el tenie preparado sue grande faca Kukri i fizo un corte biolento i repentino para el. L golpe fui un poderoso, solo la rapideç diabólica de salto de l Cunde buolta salbou. La segunda menor ea lámina cortante tenie çpojado atrabeç de sou coraçon. Cumo era, de l punto de solo cortar l tecido de sou jiqueta, fazendo ua grande lacuna adonde un maço de notas de banco i ua corriente d'ouro caiu. La spresson de l rostro de l conde era tan anfernal, que por un momiento temi por Harker, ambora you l bi jogar la terrible faca ne l'aire outra beç por outro golpe. Anstintibamente, you me mudei pa la frente cun un ampulso de proteçon, segurando l curcefício i Wafer na mie mano squierda. You senti ua mosca grande poder al longo de l miu braço, i fui sin surpresa que bi l monstro se sconder de buolta antes dun mobimiento semelhante feito spontaneamente por cada un de nós. Serie ampossible çcrebir la spresson de rábia i malignidade perplexo, de rábia i fúria anfernal, que tomou cunta de l rostro de l Cunde. Sue tonalidade cera tornou-se amarielho-sberdeado cul cuntreste de sous uolhos ardientes, ea cicatriç burmeilha na tiesta mostrou na piel pálida cumo ua ferida palpitante. Ne l'anstante seguinte, cun un mergulho sinuoso el barrido para ambaixo de l braço de Harker, antes que l golpe poderie caer i agarrar un punhado de denheiro a partir de l suolo, atrabessou la sala, atirou-se pa la jinela. An meio a la queda eo brilho de l bidro caindo, el caiu pa la ária marcada ambaixo. Atrabeç de l sonido de l bidro tremendo you podie oubir l "ting" de l'ouro, cumo alguns de ls soberanos caiu subre la sinalizaçon.

Nós correu i biu aparecer eileso de l suolo. El, correndo ls degraus, atrabessou l pátio sinalizado, i abriu la puorta de l stábulo. Ende el birou i falou para nós.

"Bocé acha que para mi, bocé cunfundir cun sous rostros pálidos todo nua linha, cumo canhonas nun açougue. Bocé debe ser muito, inda assi, cada un de bós! Bocé acha que ten me deixado sin un lugar para çcansar, mas you tengo mais . Mie bingança stá solo ampeçando! I spalhá-lo al longo de ls seclos, eo tiempo stá de l miu lado. Sues ninas que to amor ye miu yá. i atrabeç deilhes bocé i ls outros inda seran mius, minhas criaturas, para fazer l miu lance i l miu chacales quando quiero alimentar. Vah! "

Cun un sorriso çdenhoso, el passou debrebe pula puorta, i oubimos l parafuso anferrujado rangido quando el preso atrás del. La puorta abriu i fechou para alhá. L purmeiro de nós a falar fui l Porsor. Percebendo la deficuldade de segui-lo atrabeç de l stable, ne ls mudamos pa l corredor.

"Nós daprendemos algo ... muito! Anque sues palabras corajosas, el ne ls teme. El teme l tiempo, el teme quejir! Porque, se nó, por que tanta priessa? Sou própio ton de traí-lo, ó mius oubidos anganhar. Porque tirar esse denheiro? Bocé segue rápida. Bocé stá caçadores de la béstia salbaige, i cumprendé-lo assi. Para mi, certifique-se de que nada eiqui puode ser d'outelidade para el, se assi qu'el buoltar. "

Anquanto falaba, el colocou l denheiro restante ne l bolso, pegou las scrituras ne l pacote cumo Harker ls tenie deixado, i barreu las cousas restantes pa la lume, adonde ancendiórun-los cun ua partida.

Godalming i Morris habie corrido pa l quintal, i Harker se tenie baixado a partir de la jinela de seguir l conde. El, inda assi, fechou la puorta de l stábulo, i ne l momiento an que forçou-lo abierto nun habie senhal del. Ban Heilsing i you tentei fazer l'anquérito na parte de trás de la casa. Mas las cabalhariças staba zerta i naide tenie bisto salir.

Fui agora ne l final de la tarde, eo poner de l sol nun fui mui loinge. Tubimos que recoincer que l nuosso jogo fui para cima. Cul coraçon pesado nós cuncordamos cul Porsor quando el dixe: "Bamos buoltar pa la Senhora Mina. Pobre coitada Senhora Mina. Todo que podemos fazer agora ye feito, i podemos alhá, pul menos, protegé-la. Mas nós nun percisa se zesperar. Hai solo mais ua caixa de tierra i debemos tentar ancontrá-lo. Quando esso ye feito todo inda puode quedar bien. "

You podie ber qu'el falaba tan corajosamente quanto podie para cunsulá Harker. L pobre home staba bastante debedido, agora i outra beç el dou un gemido baixo que nun podie reprimir. El staba pensando an sue mulhier.

Culs coraçones tristes, buoltamos para mie casa, adonde ancontramos la Sra. Harker ne ls spera, cun ua aparéncia d'alegrie, que fizo honra a la sue brabura i abnegaçon. Quando eilha biu l rostro, sou própio tornou-se tan pálido cumo la muorte. Por un ó dous segundos sous uolhos stában cerrados, cumo se stubisse an ouraçon secreta.

I anton eilha dixe, alegremente, "You nunca puodo agradecer a todos bós l suficiente. Oh, mie pobre querida!"

Anquanto eilha falaba, eilha pegou la cabeça cinza de sou marido nas manos i beisou-la.

"Coloque sue pobre cabeça eiqui i çcansá-la. Todos ban inda star bien, querida! Dius bai mos proteger, se El assi será an sue buona antençon." L pobre home gemiu. Nun habie lugar pa las palabras an sue miséria sublime.

Tubimos ua spece de cena superficial juntos, i you acho qu'esso animou-mos a todos un pouco. Fui, talbeç, l simples calor animales d'alimientos para pessonas famintas, pus nanhun de nós tenie comido nada zde l zayuno, ó l sentimiento de cumpanheirismo puode tener ne ls ajudado, mas de qualquiera forma todos nós stábamos menos miserable, i biu l die de manhana cumo nun totalmente sin sperança.

Fiel al nuosso cumpromisso, nós deximos la Sra. Harker todo l que tenie passado. I ambora eilha quedou branca cumo la niebe, por bezes, quando l peligro parecie amenaçar l marido, i burmeilho pa ls outros quando sue deboçon a eilha se manifestou, eilha oubiu brabamente i cun calma. Quando chegamos a la parte adonde Harker habie corrido na cuntaige de modo amprudente, eilha se agarrou al braço de l marido, i segurou-la firmemente cumo se sou apego poderie protegé-lo de qualquiera dano que puoda benir. Eilha nun dixe nada, inda assi, até que la narraçon fui feito, i las questones tenien sido trazidos até l persente momiento.

An seguida, sin deixar a mano de l marido, eilha se liebantou antre nós i falou. Oh, que you poderie dar algua eideia de la cena. De l que doce, doce, buona, buona mulhier, an to la beleza radiante de sue mocidade i animaçon, cula cicatriç burmeilha na tiesta, de qu'eilha staba cunciente, i que benimos cun trituraçon de ls dientes, lembrando-se d'adonde i cumo bieno. Sue bondade contra l nuosso rábia sombrio. Sou cuncurso fé contra todos ls nuossos medos i dubidar. I nós, sabendo qu'até agora fui cumo simblos, eilha cun to la sue bondade i pureza i fé, fui silado de Dius.

"Jonathan", dixe eilha, ea palabra sou cumo música an sous lábios era tan cheno d'amor i ternura ", dixe Jonathan querida, i todos ls mius berdadeiros, berdadeiros amigos, you quiero que bocé tenga algo an minte atrabeç de to este terrible beç. Sei que bocé debe lutar. que bocé debe çtruir até mesmo cumo bocé çtruiu la falsa Lucy para que la berdadeira Lucy podisse bibir daqui por delantre. Mas nun ye ua obra de rábia. Aquel pobre alma que ten feito to essa miséria ye l mais triste causo de todos. Basta pensar l que bai ser la sue alegrie quando el, tamien, ye çtruída an sue parte worser que sue melhor parte puode tener l'eimortalidade spritual. Bocé debe ser lamentable a el, tamien, qu'el nun puode segurar las manos de sue çtruiçon ".

Anquanto eilha falaba, you podie ber l rostro de sou marido scurecer i juntar, cumo se la peixon nel fúrun murchamiento sou ser al sou núcleo. Anstintibamente l fecho a mano de sue mulhier se aprossimaba, até que ls nós de ls dedos parecie branco. Eilha nun se abalou cula delor que you sabie qu'eilha debe tener sofrido, mas olhou para el cun uolhos que éran mais atraente de l que nunca.

Quando eilha parou de falar, el puso-se de pie, quaije arrincando sue mano de la deilha anquanto falaba.

"Que Dius le deia an mie mano solo por tiempo suficiente para çtruir la bida terrena del que stamos bisando. Se para alhá del you poderie ambiar la sue alma para siempre i siempre pa l'anfierno queima you fazerie esso!"

"Oh, hush! Oh, hush, an nome de l buono Dius. Nun diga essas cousas, Jonathan, miu marido, ó bocé bai me smagar cun medo i horror. Basta pensar, mie querida ... You stube pensando todo esso longo, longo die del ... que ... talbeç ... algun die ... You, tamien, puode tener cumo pena, i qu'alguns outros, cumo bocé, i cula mesma causa pa la rábia, puode negá-lo a mi! Oh, miu marido Miu marido , na berdade you tenerie poupado tal pensamiento se houbisse outra maneira. Mas you oro para que Dius puode nun tener balorizado sues palabras salbaiges, sceto quando l lamiento de coraçon partido dun home mui carinhoso i stremamente aflito. Oh, Dius, deixe- estes pelos brancos pobres ir an eibidéncia de l qu'el sofriu, que to la sue bida fizo nada d'errado, i de quien tantas tristezas tener benido. "

Nós, ls homes stában todos an lágrimas agora. Nun habie cumo rejistir a eilhes, i que chorou abiertamente. Eilha chorou muito, al ber que sue doce cunselhos habie prebalecido. Sou marido atirou-se de zinolhos al lado deilha, i colocando ls braços an buolta deilha, scondiu l rostro nas dobras de sou bestido. Ban Heilsing aceinhou para nós i roubou para fura de la sala, deixando ls dous coraçones amorosos solico cun sou Dius.

Antes que se aposentou de l Porsor corrigido l quarto contra qualquiera benida de l Bampiro, i garantiu la Sra. Harker qu'eilha puoda çcansar an paç. Eilha tentou scuola se a la fé, i manifestamente por causa de l marido, tentou parécen cuntentes. Fui ua luita corajosa, i fui, you acho i acradito, nun sin la sue recumpensa. Ban Heilsing tenie colocado a mano un campana qu'un deilhes era para sonar an causo de qualquiera eimergéncia. Quando se aposentou, Quincey, Godalming, i you arranjei que debemos sentar-se, debedindo la nuite antre nós, i zelar pula sigurança de la pobre senhora atingida. L purmeiro reloijo cai Quincey, pa l resto de nós debe ser pa la cama assi que podirmos.

Godalming yá antregue, pa l sou ye l segundo reloijo. Agora que l miu trabalho ye feito you, tamien, debe ir pa la cama.


REBISTA Jonathan Harker'S

03-04 outubre, acerca de meia nuite -. Pensei qu'onte nun iba acabar nunca. Habie an mi un zeio de drumir, an algun tipo de fé ciega qu'acordar serie ancontrar las cousas mudórun, i que qualquiera mudança debe agora ser para melhor. Antes de mos separarmos, çcutimos l nuosso próssimo passo era para ser, mas podemos chegar la nanhun resultado. Todo l que sabie era qu'ua caixa de tierra permanecírun, i que l conde solo sabie adonde el staba. Se el scolher a mintira escondida, el puode cunfundir-mos por anhos. I, antretanto, l pensamiento ye mui horrible, you nun me atrebo a pensar nesso até agora. Esso you sei que, se algua beç houbo ua mulhier qu'era to la perfeiçon, que ye l miu pobre querido anjustiçado. You l'amaba mil bezes mais para sou doce piadade d'onte a la nuite, ua pena que fiç l miu própio rábia de l monstro parece çprezible. Cierta minte Dius nun bai permitir que l mundo seia mais pobre cula perda de tal criatura. Esta ye la sperança para mi. Somos todos refwards deriba agora, ea fé ye la nuossa única áncora. Grácias la Dius! Mina stá a drumir, i drumir sin suonhos. Tengo medo de l que sous suonhos puode ser assi, cun essas lembranças terribles pa a tierra deilhes drento Eilha nun fui tan calma, ne l miu ber, zde l poner de l sol. Anton, por un tiempo, bieno subre l rostro un repouso qu'era cumo la primabera depuis de las splusones de márcio. Pensei na hora qu'era la suabidade de l poner de l sol burmeilho ne l rostro, mas d'algua forma agora you acho qu'el ten un seneficado mais perfundo. You nun stou me sonolento, ambora you stou cansado ... cansado até la muorte. Inda assi, debo tentar drumir. Pus nun hai manhana para pensar, i nun hai çcanso para mi até que ...

Mais tarde - you debo tener drumido, pus fui acordado por Mina, que staba sentada na cama, cun un mirar assustado ne l rostro. You podie ber facilmente, por que nun deixar la sala na scuridon. Eilha colocou ua mano d'adberténcia subre a mie boca, i agora eilha sussurrou an miu oubido: "Siléncio! Eesiste alguien ne l corredor!" Liebantei-me suabemente, i atrabessando la sala, abriu gentilmente la puorta.

De l lado de fura, sticado nun colchon, staba Mr. Morris, acordado. El liebantou ua mano d'adberténcia pa l siléncio quando el sussurrou-me: "Siléncio! Bolte pa la cama. Stá todo bien. Un de nós bai star eiqui la nuite to. Nós nun quiero correr nanhun risco!"

Sou mirar i géstio proibiu la çcusson, anton you boltei i dixe Mina. Eilha suspirou i positibamente la selombra dun sorriso roubou subre eilha pobre, rostro pálido cumo eilha colocou ls braços an buolta de mi i dixe baixinho: "Oh, grácias la Dius por buns homes corajosos!" Cun un suspiro, eilha afundou outra beç para drumir. Screbo esso agora porque you nun stou cun sono, mas you tengo que tentar outra beç.

4 d'outubre de manhana -. Ua beç durante la nuite fui acordado por Mina. Desta beç, todos nós tínhamos tenido ua buona nuite de sono, pa l cinza de la benida madrugada staba fazendo las jinelas an oublongs afiados, i la chama de gáç era cumo ua mancha an beç dun çco de luç.

Eilha me dixe apressadamente: "Baia, chame l porsor. Que you quiero bé-lo dua solo beç."

"Por qué?" You preguntei.

"You tengo ua eideia. Acho que debe tener benido ne l meio de la nuite, i amadureciu sin que you soubisse. El debe heipnotizar-me antes de l'amanhecer, i anton you serei capaç de falar. Baia rápido, queridos, l tiempo stá se aprossimando ".

You fui até la puorta. Dr. Seward staba çcansando ne l colchon, i bendo-me, el puso-se de pie.

"Ten algo errada?" el preguntou, an alarme.

"Nó", you respundi. "Mas Mina quier ber l Dr. Ban Heilsing dua solo beç."

"You eirei", el dixe, i correu pa l quarto de l porsor.

dous ó trés minutos depuis, Ban Heilsing staba na sala an sou roupon, i Mr. Morris i Lord Godalming stában cun Dr. Seward na puorta fazendo preguntas. Quando l Porsor biu Mina un sorriso, un sorriso positibo deposto l'ansiadade de sou rostro.

El sfregou las manos, cumo el dixe: "Oh, mie querida Senhora Mina, esta ye rialmente ua mudança. Beija! Amigo Jonathan, tenemos l nuosso querido Senhora Mina, cumo antigamente, de buolta para nós hoije!" An seguida, buoltando-se para eilha, el dixe alegremente: "I l que you bou fazer para bocé? Pa a essa hora que bocé nun me quier para nada."

"You quiero que bocé me heipnotizar!" dixe eilha. "Faga esso antes de l'amanhecer, pus you sinto qu'anton you puodo falar, i falar libremente. Seia rápido, pus l tiempo ye cúrtio!" Sin dezir ua palabra, el apuntou-l'a sentar-se na cama.

Mirando fixamente para eilha, el ampeçou a fazer passes an frente a eilha, a partir de l topo de la cabeça para baixo, cun cada lado por beç. Mina olhou-lo fixamente por alguns minutos, durante ls quales l miu coraçon batie cumo un martielho biaige, pus you sentie qu'algua crise staba a a mano. Als poucos, ls uolhos cerrados, i eilha sentou-se, stoque inda. Solamente pula eisigente suabe de sou peito poderie un saber qu'eilha staba biba. L Porsor fizo mais alguns passes i depuis parou, i you pude ber que sue tiesta staba cubierta de grandes pingas de suor. Mina abriu ls uolhos, mas eilha nun parecie la mesma mulhier. Habie un mirar loinge an sous uolhos, i sue boç tenie un triste debaneio qu'era nuobo para mi. Arguendo a mano para ampor siléncio, l porsor fizo un senhal para me trazer ls outros drento Eilhes benirun na punta de ls pies, fechando la puorta atrás deilhes, i quedórun al pie de la cama, mirando. Mina parecie nun bé-los. L siléncio fui quebrado pula boç de Ban Heilsing falando nun ton baixo nible que nun eirie quebrar la corriente de sous pensamientos.

"Adonde stá bocé?" La repuosta bieno dua forma neutra.

"You nun sei. Sono nun ten nanhun lugar que puoda chamar de sou." Durante alguns minutos houbo siléncio. Mina sentou-se rígida, eo porsor quedou mirando-la fixamente.

L resto de nós mal se atrebia a respirar. La sala staba quedando mais lebe. Sin tirar ls uolhos de l rostro de Mina, Dr. Ban Heilsing me fizo senhal para puxar para cima l ciego. You fiç esso, i ne l die parecie solo subre nós. La faixa burmeilha subiu, i ua luç rosada parecie difundir-se atrabeç de la sala. Ne l'anstante an que l porsor falou outra beç.

"Adonde stá bocé agora?"

La repuosta bieno cun aire sonhador, mas cun antençon. Serie cumo se stubisse anterpretando algo. Oubi-a ousar l mesmo ton al ler sues notas taquigráficas.

"You nun sei. Ye todo stranho para mi!"

"L que bocé bé?"

"You puodo ber nada. Stá todo escuro."

"L que bocé oube?" You poderie detetar la tenson na boç paciente de l Porsor.

"La lapidaçon d'auga. Stá borbulhando por i óndias pouco salto. Puodo oubi-los de l lado de fura."

"Anton bocé stá nun nabio?"

Todos nós miramos un pa l'outro, tentando bislumbrar algo que cada un de l'outro. Tínhamos medo de pensar.

La repuosta bieno rápida: "Oh, si!"

"L que mais bocé oube?"

"L sonido de ls homes carimbar arriba cumo eilhes corren subre. Hai l ranger dua cadeia, eo alto telintar cumo la berificaçon de l capstan cai na catraca."

"L que bocé stá fazendo?"

"You inda sou, oh, tan queto. Ye cumo la muorte!" La boç zapareciu nua respiraçon perfunda, cumo dun sono, i fechou ls uolhos abiertos outra beç.

A essa altura, l sol yá tenie subido, i todos nós stábamos an plena luç de l die. Dr. Ban Heilsing colocou las manos ne ls ombros de Mina, i deitou la cabeça suabemente an sou trabesseiro. Eilha staba deitada cumo ua nino drumindo por alguns momientos, i anton, cun un longo suspiro, acuordou i olhou cun spanto para mos ber al sou redror.

"You fui falar ne l miu sono?" era todo l qu'eilha dixe. Parecie, inda assi, saber la situaçon sin dezir, inda assi, eilha staba ansiosa para saber l qu'eilha habie dezido. L porsor repetiu la cumbersa, i eilha dixe: "Anton, nun hai un momiento a perder. Puode nun ser inda demasiado tarde!"

Mr. Morris i Lord Godalming se pa la puorta, mas la boç calma de l Porsor chamado de buolta.

"Quede, mius amigos. Esse nabio, adonde quier que fusse, staba pesando áncora ne l momiento an sue tan grande porto de Londres. Qual deilhes ye que bocé percura? Grácias la Dius que tenemos mais ua beç ua pista, anque para adonde puode liebar-mos nun sabemos. Tenemos sido un pouco ciego. Ciego, a la maneira de ls homes, ua beç que podemos mirar para trás, bemos que poderiemos tener bisto mirando pa la frente se tibéssemos sido capazes de ber l que poderiemos tener bisto! Ai de mi, mas essa frase ye ua poça, nun ye? Podemos saber agora que staba na minte de l Cunde, quando el aprobeitar esse denheiro, ambora faca tan feroç de Jonathan colocou ne l peligro qu'el mesmo grima. El quijo dezir fuga. Oubi-me, ESCAPE ! El biu que, cun solo ua caixa de tierra a la squierda, i un bando d'homes seguindo cumo perros depuis dua raposa, este Londres habie lugar para el. El nun tomar la sue caixa de radadeira tierra a bordo dun nabio, i el salir de a tierra. El pensar an fugir, mas nó! Nós segui-lo. Tally Ho! amigo Arthur dirie quando el colocou an sou bestido burmeilho! Nuossa bielha raposa ye astuta. Oh! Anton, astuto, i debemos seguir cun astúcia. que you tamien sou astuto i acho que sue minte un pouco. In Anquanto esso, podemos çcansar i an paç, pus hai antre nós qu'el nun quier passar, i qu'el nun poderie se quejisse. menos que l nabio staba a tocar a tierra i, an seguida, solo na maré chena ó folga. Sé, eo sol stá solo se liebantou, i durante to l die de sol ye nós. Bamos tomar banho i bestido, i tomar zayuno que todos nós percisamos, i que podemos comer cunfortabelmente zde el nun star na mesma tierra cula giente. "

Mina olhou para el suplicante quando eilha preguntou: "Mas por que nós percisamos buscá-lo inda mais, quando el se fui para loinge de nós?"

El pegou sue mano i acariciou-lo cumo el respundiu: "Pregunte-me nada inda. Al tomar zayuno, anton you respundo a todas las preguntas." El nun dixe mais nada, i ne ls separamos para se bestir.

Depuis de l'almuorço Mina repetiu la pregunta. El olhou para eilha cun grabidade por un minuto i depuis dixe cun tristeza: "Porque miu querido, mie querida Senhora Mina, agora mais de l que nunca, debemos ancontrá-lo, mesmo se tenemos que segui-lo pa las mandíbulas de l'anfierno!"

Eilha quedou pálida quando eilha preguntou baixinho: "Por qué?"

"Porque", el respundiu solenemente ", el puode bibir por seclos, i bocé ye mulhier, mas mortal. Hourário debe ser temida, pus ua beç el colocou essa marca an sue gorja."

You staba na hora de pegá-a quando eilha caiu pa la frente nun zmaio.