Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 106

Psalmos

106. Regratia le Senior, quia ille es bon!

Le Psalmista memora le rebelliones a Deo que Israel faceva per tote su longe historia nonobstante le actos potente que ille faceva pro illes..

¹Alleluia, lauda Deo! Regratia le Senior, quia ille es bon! Quia su misericordia perdura in eterno. ²Qui poterea contar tote le meravilias que le Senior faceva? Qui poterea laudar le bastantemente? ³Beate son les qui tracta justemente lor proximo e face lo que es juste in omne tempores!

⁴Rememora me, oh Senior, quando tu ostende tu favor a tu populo; approxima te a me e salva me! ⁵Que io participa in le prosperitate de tu electos, que io me allegra con le gaudio de tu populo; que io me vanta con le populo de tu hereditage!

⁶Similemente a nostre ancestres, nos peccava! Nos nos comportava injustemente, nos committeva iniquitates! ⁷Nostre ancestres in Egypto non comprendeva tu obras extraordinari, illes tosto oblidava le multe expressiones de tu misericordia e se rebellava contra te apud le Mar Rubie.

⁸Nonobstante, ille les salvava – pro defender le honor de su nomine e demonstrar su potentia. ⁹Ille commandava al Mar Rubie e illo se desiccava. Ille conduceva Israel trans le mar como si illo esseva un deserto. ¹⁰Assi ille les salvava ab le manos de qui les odiava e les redimeva ab le manos de lor inimicos. ¹¹Deinde le aquas retornava e submergeva lor inimicos, tanto que non mesmo un de illes superviveva. ¹²Il esseva tunc que su populo credeva al promissas de Deo e cantava su laudes.

¹³Tamen, illes cito oblidava su obras e non esseva plus preste a attender su consilios! ¹⁴In le deserto lor concupiscentia erumpeva e illes tentava Deo in le deserto. ¹⁵Assi ille les dava lo que illes habeva petite, ma, con illo, ille les mandava etiam un plaga. ¹⁶In le campamento le populo esseva jelose de Moses e invidiose de Aaron, le sancte sacerdote del Senior. ¹⁷A causa de isto le terra se aperiva e deglutiva Dathan e inhumava Abiram e le altere rebelles. ¹⁸Igne cadeva super lor partisanos; un flamma combureva le peccatores.

¹⁹Le populo in Horeb se faceva un vitello: illes se prosterneva coram un imagine sculpite in auro. ²⁰Illes excambiava lor Deo gloriose pro un statua de un tauro que mangia herba. ²¹Illes se oblidava de Deo, lor salvator, qui habeva facite in Egypto tal cosas meraviliose in le terra de Cham, tal actiones stupefacente al Mar Rubie. ²²Assi ille declarava que ille les haberea dispergite. Moses, tamen, su electo, se poneva inter le Senior e le populo. ²³Ille le implorava de averter su ira ab illes e non destruer les.

²⁴Le populo refusava entrar in le desiderabile terra, quia illes non credeva a su promissa de protection. ²⁵Al contrario, illes murmurava in lor tentas e refusava obedir al Senior. ²⁶Ergo, ille solemnemente jurava que ille haberea occidite les in le deserto; ²⁷que ille haberea disperdite lor descendentes inter le nationes, exiliante les a in terras distante.

²⁸Deinde nostre descendentes adhereva al culto de Baal a Peor; illes mesmo mangiava sacrificios offerite al mortos! ²⁹Illes faceva irascer le Senior con tote iste cosas, tanto que un plaga erumpeva contra illes. ³⁰Phineas, tamen, habeva le corage de interponer se e le plaga cessava. ³¹Assi, desde ille tempore, ille esseva considerate un homine juste usque a nostre dies .

³²Anque a Meriba illes faceva irascer le Senior, e causava grave enoios a Moses. ³³Illes faceva irascer Moses tanto que ille parlava inconsideratemente.

³⁴Israel non obediva al commando del Senior de disperder le gentes. ³⁵Al contrario, illes se misceva inter le paganos e adoptava lor mal stilo de vita. ³⁶Illes rendeva culto a lor divinitates sculpite. Tote isto contribueva a lor decadentia. ³⁷Illes mesmo offereva a demones in sacrificio lor filios e lor filias. ³⁸Illes effundeva sanguine innocente, le sanguine de lor filios e filias. In sacrificar les al idolos de Canaan, illes contaminava lor terra con homicidios. ³⁹Illes contaminava se ipse per lor obras e lor amor pro idolos esseva un adulterio al oculos del Senior.

⁴⁰Ecce le ration que le ira del Senior ardeva contra su populo e ille abhorreva su proprie possession special. ⁴¹Ille les consignava a nationes pagan, e illes esseva dominate per illes que les odiava. ⁴²Lor inimicos les fullava e les humiliava sub lor manos. ⁴³Saepe ille les liberava, ma illes seligeva de rebellar se contra ille, e finalmente illes esseva destruite propter lor iniquitate. ⁴⁴Mesmo tunc, in lor tribulationes ille habeva compassion de illes e audiva lor clamor. ⁴⁵Ille memorava le pacto que ille habeva establite con illes, e refrenava se secundo le grande su misericordia. ⁴⁶Ille mesmo faceva que lor captores les tractava con misericordia.

⁴⁷Salva nos, oh Senior nostre Deo! Congrega nos de novo ab inter le nationes, assi nos potera regratias tu sancte nomine, allegrar nos e laudar te. ⁴⁸Sia benedicite le Senior, le Deo de Israel, qui vive de eternitate a eternitate! Que tote le populo dice: “Amen! Que sia assi!”. Alleluia!