Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 20
Job
[edit]20
[edit]Secunde responsa de Zophar a Job
[edit]1Alora Zophar le Naamathita respondeva: 2“Isto es le ration quia mi cogitationes me reconduceva hic propter mi sentimentos que surgeva in me. 3Quando io audi un reproche que me dishonora, mi intelligentia me pulsa a responder. 4Certo tu sape que desde le principio, quando le homine esseva ponite sur le terra, 5le facto es que le triumpho[1] de gente inique dura solmente per breve tempore e que le gaudio del impios es solmente temporanee. 6Mesmo si le orgolio[2] de tal personas attingeva le celo e lor capites tangeva le nebulas, 7illes peri pro semper tam quam lor excrementos; illes qui esseva accostumate a vider les, dicera: “Ubi es illes nunc?”. 8Sicut un sonio illes disparera[3] e nemo les trovara plus. Illes evanescera como un vision nocturne. 9Le oculos que les videva, non les videra plus, e le loco ubi illes se trovava non les recognoscera plus. 10Lor filios cercara le favor del povres, quia illes debera restituer le ricchessas que illes furava. 11Quanquam illes habeva vigor juvenil, lor osteos jacera in le pulvere.
12Mesmo si illes gaudeva le dulce gusto del mal in lor bucca e lo occultava sub lor linguas; 13mesmo si illes lo saporava servante lo longemente in lor buccas, 14in lor stomacho un tal alimento devenira acerbe; illo devenira intra illes sicut un veneno de viperas. 15Le ricchessas que illes devorava essera regurgitate. Deo les facera los vomitar de lor stomacho. 16Illes sugeva le veneno de serpente; le dentes de viperas les occidera. 17Illes non potera plus fruer de torrentes de melle e de butyro. 18Illes debera restituer le profitos que illes acquireva illicitemente sin consumer los pro lor placer e prosperitate. 19Quia illes opprimeva le povres e les derelinqueva; illes sasiva domos que illes non edificava. 20Illes esseva semper avide e nunquam satisfacite. Nihil remanera del cosas que illes desirava. 21Nihil remanera de lo que illes ingurgitava. Ergo lor prosperitate non permanera.
22In le plenitude de lor sufficientia, le calamitate les surprendera. Omne dolores irrumpera super illes. 23Durante que illes imple lor ventres, Deo manda contra illes le furor de su ira e super illes se abattera colpos sicut pluvia. 24Si illes fugi de armas ferree, alora un flecha de un arco de bronzo les perciara. 25Quando illes lo extrahera de lor dorso, quia illo transversava lor corpores, e le puncta del flecha sortira de lor hepate, le terror venira super illes. 26Tenebras complete expecta reciper lor tresores; un foco que non esseva accendite les consumera e devorara lo que remaneva in lor tentas. 27Le celos revelara lor iniquitate e le terra surgera contra illes. 28Un inundation destruera lor domos, aquas se precipitara super illos in le die del ira de Deo. 29Tal es le destino que Deo reserva pro le homines impie, e tal es le hereditate decretate pro illes de Deo.