Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 17

←Job 16

Le Biblia in Interlingua Job

Job 18→

Job

17

¹“Mi spirito esseva completemente fullate, mi dies se extingueva, e nunc solmente le sepulcro me expecta. ²¹Irrisores me circumfere e io deveniva lor scopo. Io reguarda con quante amaritude illes me provoca sarcasticamente.

³Solmente tu pote defender mi innocentia^[1], oh Deo, quia nemo altere se levara in mi defensa, ⁴ma tu claudeva lor mente tanto que illes non comprende. Non permitte, tamen, que illes triumpha super me. ⁵Illes trai lor amicos a lor proprie avantage: que le fame va afflige lor filios!

⁶Inter le vulgo Deo me rendeva objecto de irrision: illes spue in mi facie. ⁷Pro tanto plorar, mi oculos se inflava e io es solmente un umbra de lo que io esseva antea. ⁸Quando me vide, le justos se retrahe in horror, le innocente es turbate tanto quanto le empie. ⁹Le justo, tamen, continua proceder per su via e illes qui ha manos munde deveni semper plus forte.

Anticipation del morte

¹⁰Vos omnes, retorna con argumentos melior, quanquam io es secur que io non trovara un homine sage inter vos. ¹¹Mi dies transiva, mi projectos^[2] esseva fracassate.

¹²Iste homines excambia le die con le nocte quamquam illes dice que post le tenebras va retornar tosto le lumine. ¹³Si io expecta solmente que le inferno^[3] va esser mi domo, si io prepara mi lecto de morte in le tenebras; ¹⁴si io dice al putrescientia: ‘Tu es mi patre’ e al vermes io dice: ‘Matre mie e soror mie!’.

¹⁵Ubi es ergo mi sperantia, e qui considera mi patientia? ¹⁶Esque illo descendera verso le portas barrate del morte? Esque nos descendera insimul in le pulvere?”.

Notas

1. Litt. “pone mi pignore juxta te”.
2. O “le desiros de mi corde”.
3. O “le sepulcro”.