Biblia/Vetule Testamento/Jeremia/Jeremia 4

Jeremia

4

¹“Si tu, Israel, vole retornar - dice le Senior - si tu vole retornar a me, tu debe remover tu abominabile idolos de mi vista e tu non debe plus disviar te. ²Assi, quando tu jura per mi nomine, dicente: ‘Tan certo como que le Senior es vivente’, tu lo potera facer con veritate, justitia e rectitude. Solmente alora tu devenira un benediction pro le nationes del mundo, e omne gentes venira e laudara mi nomine”.

Le proxime judicio contra Juda

³Isto es lo que le Senior dice al populo de Juda e de Jerusalem: “Ara le terreno dur de vostre cordes! Non disperge vostre bon semines super spinas. ^{{{2}}}Committe vos al Senior; dedica vostre cordes a me^[1], populo de Juda e habitantes de Jerusalem. Alteremente, mi indignation ardera como un terribile foco contra vos e nemo lo potera extinguer. Illo occurrera propter le mal que vos ha facite”.

⁵Le Senior dice: ‘Annuncia isto in Juda e proclama lo in Jerusalem: ‘Sona le trompa de alarma trans tote le pais!’ Clama in alte voce: ‘Congrega vos! Vamos fugir a in le citates fortificate!’. ⁶Leva bandieras de signalisation que dice al populo de Jerusalem: ‘Fugi nunc! Non retarda!’. Quia io es sur le puncto de causar un terribile destruction super vos ab le nord”.

⁷Un leon sorti de su cava, un destructor de nationes. Illo ha quitate su leoniera e se dirige contra vos. Illo es sur le puncto de devastar vostre pais! Vostre citates jacera in ruinas, e nemo plus los habitara. ⁸Ergo, vesti vos de tela de sacco, luge e plange, quia le ira furiose del Senior es ancora super nos.

⁹In ille die - dice le Senior - le reges e le officieros tremera de pavor. Le sacerdotes essera plen de horror, e le prophetas essera consternate.

¹⁰Alora io diceva: “Oh soveran Senior, le populo ha essite decipite de lo que tu diceva, quia tu promitteva pace pro Israel, ma un gladio es jam a nostre gurgites!”.

¹¹Le tempore venira quando le Senior dicera al populo de Jerusalem: “Mi car populo, un vento adurente suffla ab le deserto; illo non es un brisa gentil utile pro vannar le grano. ¹²No, illo es un colpo de vento rugiente que io mandava! Nunc io pronuncia vostre destruction!”.

¹³Ecce! Le inimico se approcha como nubes de tempesta! Su carros de guerra es simile a trombas. Su cavallos es plus veloce que aquilas. Io crita: “Nos es condemnate, quia nos essera destruite!”. ¹⁴Oh Jerusalem, munda tu corde ut tu sia salvate. Quanto longemente ancora tu albergara in te pensamentos inique? ¹⁵Tu destruction ha essite annunciate ab le citate de Dan e ab le collina de Ephraim.

¹⁶Preveni le nationes circumstante e annuncia isto a Jerusalem: “Le inimico veni ab un pais lontan, levante su crito de battalia contra le citates de Juda. ¹⁷Illes circumferera Jerusalem como homines qui custodia un agro, quia mi populo se rebellava contra me - dice le Senior. ¹⁸Le maniera in le qual vos viveva e le cosas que vos faceva es le causa de tote lo que evenira a vos. Isto es le punition que vos merita, e illo essera multo dolorose. Le dolor essera tanto forte que illo perciara vostre corde!”.

Jeremia plora pro su populo

¹⁹Io diceva: “Corde mie, corde mie - io me contorque de dolor! Mi corde batte forte in me! Io non pote remaner silente, quia io ha audite le colpos del trompas del inimico e le rugir de lor critos de battalia. ²⁰Undas de destruction rola super le pais, usque illo jace in desolation complete. Subito mi tentas es destruite; in un momento lor cortinas es avellite. ²¹Quanto longemente debe io vider le bandieras de battalia e audir le trompas del guerra?”.

²²Le Senior respondeva assi: “Tote isto eveni quia mi populo es stulte e non me cognosce. Illes es simile a infantes insipiente qui non comprende. Illes tamen, es bastante sapiente a facer le mal. Illes non sape facer le ben!”.

Le vision de Jeremia super le veniente disastro

²³Io spectava le pais^[2], e ecce: illo esseva vacue e deserte. Io spectava le celo in alto e in illo il non habeva lumine. ²⁴Io spectava le montes, e ecce: io videva que illos esseva succutite. Omne colles esseva turbate! ²⁵Io spectava, e ecce: il non habeva plus gente e tote le aves in le celo habeva volate via. ²⁶Io spectava, e ecce: io videva che le terra fructuose habeva devenite un deserto e que tote su urbes jaceva in ruinas, fullate per le ira furiose del Senior.

²⁷Tote isto occurrera proque le Senior diceva: “Le pais integre essera desolate; totevia io non lo destruera completemente. ²⁸A causa de isto le terra lugera e le celo in alto essera drappate in nigre. Quia io rendeva note mi decreto contra mi populo e io non lo cambiara ni cessara de exequer lo”.

²⁹Al sono del equites approchante se e de lor sagittas, le populo fugi ab omne citates. Alcunes se celara inter le arbustos, alteres montara inter le roccas. Tote le citates essera abandonate. Nemo remanera in illos.

³⁰E tu, Jerusalem, citate destinate al destruction, tu compli nihil per vestir te con un belle vestimento, ornante te con joieles de auro e fardante tu oculos! Tu te rende belle pro nihil. Le alliatos qui esseva tu amantes te contemnera e querera occider te. ³¹Io audi un crito simile a illo de un puerpera, le gemitos de un femina qui parturi su prime infante. Illa es le belle Jerusalem^[3] anhelante aere e critante: ‘Adjuta! Illes me vole occider!”.

Notas

1. Litt: “Circumcide vos pro le Senior e excide le preputio de vostre cordes”, illo es: “e excide le preputio de vostre cordes” - “Sicut le circumcision ritual excide le preputio como symbolo de consecration e ingagiamento al pacto, vos debe consecrar vos vermente al Senior”.
2. O “terra”.
3. O “Sion”.