Biblia/Vetule Testamento/Jeremia/Jeremia 4

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Le Biblia in Interlingua
Jeremia

Jeremia[edit]

4[edit]

1“Si tu, Israel, vole retornar - dice le Senior - si tu vole retornar a me, tu debe remover tu abominabile idolos de mi vista e tu non debe plus disviar te. 2Assi, quando tu jura per mi nomine, dicente: ‘Tan certo como que le Senior es vivente’, tu lo potera facer con veritate, justitia e rectitude. Solmente alora tu devenira un benediction pro le nationes del mundo, e omne gentes venira e laudara mi nomine”.

Le proxime judicio contra Juda[edit]

3Isto es lo que le Senior dice al populo de Juda e de Jerusalem: “Ara le terreno dur de vostre cordes! Non disperge vostre bon semines super spinas. {{{2}}}Committe vos al Senior; dedica vostre cordes a me[1], populo de Juda e habitantes de Jerusalem. Alteremente, mi indignation ardera como un terribile foco contra vos e nemo lo potera extinguer. Illo occurrera propter le mal que vos ha facite”.

5Le Senior dice: ‘Annuncia isto in Juda e proclama lo in Jerusalem: ‘Sona le trompa de alarma trans tote le pais!’ Clama in alte voce: ‘Congrega vos! Vamos fugir a in le citates fortificate!’. 6Leva bandieras de signalisation que dice al populo de Jerusalem: ‘Fugi nunc! Non retarda!’. Quia io es sur le puncto de causar un terribile destruction super vos ab le nord”.

7Un leon sorti de su cava, un destructor de nationes. Illo ha quitate su leoniera e se dirige contra vos. Illo es sur le puncto de devastar vostre pais! Vostre citates jacera in ruinas, e nemo plus los habitara. 8Ergo, vesti vos de tela de sacco, luge e plange, quia le ira furiose del Senior es ancora super nos.

9In ille die - dice le Senior - le reges e le officieros tremera de pavor. Le sacerdotes essera plen de horror, e le prophetas essera consternate.

10Alora io diceva: “Oh soveran Senior, le populo ha essite decipite de lo que tu diceva, quia tu promitteva pace pro Israel, ma un gladio es jam a nostre gurgites!”.

11Le tempore venira quando le Senior dicera al populo de Jerusalem: “Mi car populo, un vento adurente suffla ab le deserto; illo non es un brisa gentil utile pro vannar le grano. 12No, illo es un colpo de vento rugiente que io mandava! Nunc io pronuncia vostre destruction!”.

13Ecce! Le inimico se approcha como nubes de tempesta! Su carros de guerra es simile a trombas. Su cavallos es plus veloce que aquilas. Io crita: “Nos es condemnate, quia nos essera destruite!”. 14Oh Jerusalem, munda tu corde ut tu sia salvate. Quanto longemente ancora tu albergara in te pensamentos inique? 15Tu destruction ha essite annunciate ab le citate de Dan e ab le collina de Ephraim.

16Preveni le nationes circumstante e annuncia isto a Jerusalem: “Le inimico veni ab un pais lontan, levante su crito de battalia contra le citates de Juda. 17Illes circumferera Jerusalem como homines qui custodia un agro, quia mi populo se rebellava contra me - dice le Senior. 18Le maniera in le qual vos viveva e le cosas que vos faceva es le causa de tote lo que evenira a vos. Isto es le punition que vos merita, e illo essera multo dolorose. Le dolor essera tanto forte que illo perciara vostre corde!”.

Jeremia plora pro su populo[edit]

19Io diceva: “Corde mie, corde mie - io me contorque de dolor! Mi corde batte forte in me! Io non pote remaner silente, quia io ha audite le colpos del trompas del inimico e le rugir de lor critos de battalia. 20Undas de destruction rola super le pais, usque illo jace in desolation complete. Subito mi tentas es destruite; in un momento lor cortinas es avellite. 21Quanto longemente debe io vider le bandieras de battalia e audir le trompas del guerra?”.

22Le Senior respondeva assi: “Tote isto eveni quia mi populo es stulte e non me cognosce. Illes es simile a infantes insipiente qui non comprende. Illes tamen, es bastante sapiente a facer le mal. Illes non sape facer le ben!”.

Le vision de Jeremia super le veniente disastro[edit]

23Io spectava le pais[2], e ecce: illo esseva vacue e deserte. Io spectava le celo in alto e in illo il non habeva lumine. 24Io spectava le montes, e ecce: io videva que illos esseva succutite. Omne colles esseva turbate! 25Io spectava, e ecce: il non habeva plus gente e tote le aves in le celo habeva volate via. 26Io spectava, e ecce: io videva che le terra fructuose habeva devenite un deserto e que tote su urbes jaceva in ruinas, fullate per le ira furiose del Senior.

27Tote isto occurrera proque le Senior diceva: “Le pais integre essera desolate; totevia io non lo destruera completemente. 28A causa de isto le terra lugera e le celo in alto essera drappate in nigre. Quia io rendeva note mi decreto contra mi populo e io non lo cambiara ni cessara de exequer lo”.

29Al sono del equites approchante se e de lor sagittas, le populo fugi ab omne citates. Alcunes se celara inter le arbustos, alteres montara inter le roccas. Tote le citates essera abandonate. Nemo remanera in illos.

30E tu, Jerusalem, citate destinate al destruction, tu compli nihil per vestir te con un belle vestimento, ornante te con joieles de auro e fardante tu oculos! Tu te rende belle pro nihil. Le alliatos qui esseva tu amantes te contemnera e querera occider te. 31Io audi un crito simile a illo de un puerpera, le gemitos de un femina qui parturi su prime infante. Illa es le belle Jerusalem[3] anhelante aere e critante: ‘Adjuta! Illes me vole occider!”.

Notas[edit]

  1. Litt: “Circumcide vos pro le Senior e excide le preputio de vostre cordes”, illo es: “e excide le preputio de vostre cordes” - “Sicut le circumcision ritual excide le preputio como symbolo de consecration e ingagiamento al pacto, vos debe consecrar vos vermente al Senior”.
  2. O “terra”.
  3. O “Sion”.