Biblia/Vetule Testamento/Jeremia/Jeremia 20
Jeremia
[edit]20
[edit]Jeremia es verberate e incatenate
[edit]1Ora Phassur, filio de Emmer, habeva audite quid Jeremia prophetisava. Ille esseva le sacerdote qui gereva le securitate[1] in le Templo del Senior. 2Assi ille faceva arrestar Jeremia le propheta e ordinava que ille esseva verberate e incatenate[2] al Porta de Benjamin del Templo del Senior. 3Quando le die sequente, tamen, Phassur le liberava del pedicas, Jeremia le diceva: “Le Senior cambiava tu nomine. Tu non va esser plus appellate Phassur, ma Magormissabib {illo es: Pavor Ubicunque}. 4Quia isto es quid le Senior dice: ‘Io va terrificar te e tu amicos propter lo que evenira vos. Tu les videra massacrate per le gladios del inimico. Io dara le populo de Judea in le manos del rege de Babylonia. Illes essera in parte traducite captive a in Babylonia e in parte occidite per gladios. 5Io va consignar tote le ricchessas de iste citate a lor inimicos. Io livrara in lor manos tote le fructos del labor del populo de iste citate e tote lor preciose possessiones, insimul al tresores del reges de Judea. Lor inimicos sasira tote isto qua piliage e lo portara a Babylonia. 6Tu, Phassur, e omne le habitantes de tu domo, vadera in exilio a Babylonia. Tu morira ibi e ibi tu essera inhumate. Le mesmo evenira a tote to amicos, justo illes al quales tu prophetisava mentitas’”.
Le querela de Jeremia
[edit]7Senior, tu me seduceva e io me lassava seducer. Tu vinceva mi resistentia e prevaleva super me. Ora io deveniva un constante objecto de derision. Omnes me disdigna. 8Quia quandocunque io parla, io proclama: “Violentia e destruction es sur le punto de venir!”. Iste message del Senior me rendeva un objecto de continue insultos e irrision. 9Aliquando io pensa: “Io non va facer plus nulle mention de su message. Io nunquam plus in ultra parlara in su nomine”. Tunc, tamen, su message deveniva sicut un foco contenite in mi corde, que arde in mi corde e anima. Io non successa plus suffocar lo. 10Io audi susurrar rumores de conspirationes contra mi. Illes qui vole espaventar me es ubicunque! Illes dice: “Non hesita: vamos publicamente denunciar le quam un traitor!”. Tote mi si-dicite amicos solmente expecta alco que poterea facer me cader fatalmente. Illes dice: “Forsan ille poterea esser escate in facer un passo false, e alora nos prevalera super ille e nos potera trovar nostre vengiantia”.
11Le Senior, tamen, es con me pro adjuvar me sicut un guerrero que inspira terror. Ergo, illes qui persecuta me cadera e non prevalera super me. Illes essera grandemente avergoniate quia illes non succedeva. Lor disgratia non va esser plus oblidate. 12Oh Senior del universo, tu pone le justo a proba. Tu pote perspicer cordes e mentes. Repaga les pro lo que ille faceva, quia io confide que tu pote vindicar mi causa. 13Canta al Senior! Lauda le Senior! Quia ille libera le anima del pauperes ab le manos de gente malefic!
14Sia maledicte le die in le qual io nasceva! Que le die in le qual mi matre me pareva non sia benedicite. 15Que sia maledicte le homine qui annunciava a mi patre: “Te es nascite un puero mascule”, e isto le dava grande gaudio. 16Que ille homine sia sicut le citates que le Senior destrueva sin haber de illos ulle misericordia. Que ille audi un crito de angustia in le matino e un crito de battalia a mediedie. 17Quia ille non me occideva ante que io sortiva del utero, faciente le utero de mi matre gravide mi tumba pro semper. 18Quare io sortiva del utero de mi matre? Tote lo que io videva es travalio e dolor, e umiliate[3] io passava mi dies.