Jeremia

18

Le ollero e le argilla

¹Le Senior diceva a Jeremia: ²“Leva te e descende in le domo del ollero, e ibi io te parlara”. ³Assi io descendeva in le domo del ollero e le trovava operante a su rota. ⁴Io videva que le olla que ille modellava non habeva sortite de su manos como desirate. Assi ille impastava itero le argilla e recomenciava modellar lo. ⁵Il esseva tunc que le message del Senior me perveniva. Illo diceva: ⁶“Io, le Senior, dice: ‘Oh nation de Israel, esque non poterea io facer con vos sicut iste ollero ha facite con su argilla? In mi manos, vos, oh nation de Israel, es justo sicut le argilla in le manos de iste ollero’. ⁷l ha tempores, Jeremia, quando io menacia disradicar, eveller, e destruer un nation o un regno. ⁸Si, tamen, celle nation que io menacia, cessa facer le mal^[1], io non lo destruera como io intendeva facer. ⁹E il ha tempores quando io promitte edificar e establir un nation o regno. ¹⁰Si, tamen, celle nation face lo que me displace e non me obedi, alora io non le facera le bon que io promitteva facer le. ¹¹Nunc, ergo, dice al populo de Juda e al habitantes de Jerusalem: Isto dice le Senior: Ecce, io es sur le puncto de facer cader disastros super vos! Io face planos pro punir vos. Cessa facer, cata un de vos, ergo, le cosas mal que vos face. Emenda vostre conducta e face lo que es juste. ¹²Si, tamen, vos continua dicer: “A nos non importa lo que tu dice! Nos facera quecunque nos vole facer! Nos continuara comportar nos perversemente e obstinatemente!”.

¹³Ergo, le Senior dice: “Demanda a gente de altere nationes si illes unquam audiva de tal horribile cosas. Israel haberea debite esser sicut un virgine, ma illa ha facite cosas absolutemente disgustose! ¹⁴Esque non le nive unquam dispare del culmines del montes del Libano? Esque non le torrentes frigide que deflue ab celle montes distante unquam sicca? ¹⁵Totevia, mi populo me oblidava e offereva sacrificios a idolos sin valor. Isto deveniva pro illes obstaculos contra le quales illes impinge in le vias que illes percurre Illes quita le vias antique e secur traciate per lor ancestres ut ambular in sentieros lateral, in itineres que non es lisie e plan. ¹⁶Ergo lor terra devenira un desolation e un objecto de horror. Omnes qui preterira per illos essera stupefacite e succutera lor capites in irrision. ¹⁷Io les dispergera coram lor inimicos sicut pulvere sufflate per un ardente vento oriental. Io vertera mi dorso contra illes e non les ostendera plus mi facie con favor in le dies de lor perdition”.

Un conspiration adverso Jeremia

¹⁸Alora alcunes diceva: “Veni, vamos discuter quomodo silentiar Jeremia! Nos ha jam satis de sacerdotes qui instrue nos, homines sage qui da nos consilios e prophetas qui nos declara le parola de Deo. Nos non le necessita. Veni, vamos suscitar accusationes contra ille e disfacer nos de ille! Nos non necessita prestar attention a lo que ille dice”.

¹⁹Alora io diceva: “Senior! Presta me attention e audi le voce de mi adversarios! ²⁰Esque le bon deberea esser repagate con le mal? Tamen, illes excavava un fossa pro facer me cader in illo e occider me. Io, tamen, stava coram te e intercedeva in lor favor a fin que tu ira non cadeva supra illes. ²¹Propter isto, que lor filios mori de fame e que illes sia date al poter del gladio. Que lor uxores perdi lor maritos e filios. Que le vetules mori de peste e que lor juvene homines mori per le gladios in battalia. ²²Que lor critos de terror sia audite in lor domos, quando tu manda bandas de razziatores a sacchear les inexpectatemente. Quia illes excavava un fossa pro me e ha celate trappas pro sasir me sur mi cammino. ²³Tu ben cognosce lor conspirationes ut occider me. Non pardona lor crimines! Non ignora lor peccatos e non dele los. Que illes mori coram te: tracta les secundo tu ira!”.

Notas

↑ O “se repenti”.

[1] O “se repenti”.

[1]