Biblia/Vetule Testamento/Deuteronomio/Deuteronomio 1

←Numeros 36

La Bibia in Interlingua Deuteronomio

Deuteronomio 2→

Deuteronomio

1

Circumstantias de iste allocutiones de Moses

¹Isto es lo que Moses diceva^[1] a tote le populo de Israel quando illo se trovava a est del riviera Jordan, in le deserto, apud Suph, inter Paran e Tophel, Laban, Hazeroth, e Di-zahab. ²Solitemente on necessa un marcha de dece-un dies ab Horeb a Kadesh-barnea via le monte Seir, ³Tamen, il esseva in le prime die del dece-prime mense del quarantesime anno, que Moses se adressava al Israelitas, justo como le Senior le habeva instruite de facer. ⁴Isto occurreva depost le defaite de Sihon, rege del Amoritas, que viveva a Ashtaroth apud Edrei. ⁵Assi, il esseva in Transjordania, in le pais de Moab, que Moses comenciava exponer iste inseniamento al populo de Israel.

Evenimentos al Horeb

⁶Le Senior nostre Deo parlava nos a Horeb e diceva: “Vos ha demorate jam tro de tempore in le area de iste montania. ⁷Quita lo e reprende vostre marcha e vade verso le pais collinose del Amorita. Entra non solmente in su areas habitabile, ma alsi in le pais aride^[2], le altiplanos e le steppas^[3], le Negev e le plana costal - tote le pais del Cananitas e del Libano usque al Grande Fluvio, illo es le Euphrate. ¹⁸Ecce, jam io dava tote iste terras a vos. Vade e occupa le territorio que io, le Senior, promitteva de dar a vostre patres - Abraham, Isaac e Jacob e a lor descendentes”.

⁹In ille tempore, io alsi diceva vos: ‘Io non pote plus, per me solmente, portar vostre carga. ¹⁰Le Senior, vostre Deo, augmentava vostre population^[4] usque al puncto que vos ora es tanto numerose quanto le stellas del celo. ¹¹Il va sin dicer que le Senior, le Deo de vostre ancestres, velle multiplicar vos mille vices de plus que vos es nunc, e que ille vos benedice justo como ille diceva que haberea facite! ¹²Ma como poterea solmente io, portar sur mi spatulas solmente, le fardello de vostre altercationes e querelas? ¹³elige de vostre tribos homines sage e practic que io pote appunctar como vostre chefes.

¹⁴Vos me replicava que lo que io proponeva vos es bon. ¹⁵Assi io seligeva como vostre chefes tribal homines sage e ben cognite, e io les appunctava super vos como administratores de gruppos de mille, cento, cinquanta, e dece personas, e alsi altere officieros tribal. ¹⁶In ultra, io admonestava vostre judices, in ille tempores, que illes deberea prestar attention a questiones que surge inter vostre compatriotas, e judicar los secondo justitia, sia que illos surge inter Israelitas o inter israelitas e residentes estranie^[5]. ¹⁷Illes debe esser impartial, illes debe audir lo que es submittite les sia per personas de classe inferior^[6] que de classe superior^[7]. Illes non debe esser intimidate per necuno, proque le judicamento pertine a Deo. Si le question submittite a lor judicamento es troppo difficile pro illes, illes debe portar lo ante me a que io lo examina.

Exploration del terra promittite

¹⁸Assi io vos instrueva in ille tempore super toto lo que vos deberea facer. ¹⁹Pois nos quitava le Horeb e transiva per tote ille immense, inhibiente deserto que vos videva durante le marcha verso le pais collinose del Amoritas, como le Senior commandava nos de facer, e arrivava finalmente a Kadesh Barnea. ²⁰E io diceva vos: “Vos arrivava al pais collinose del Amoritas que le Senior, nostre Deo, es preste a dar vos. ²¹Ecce, le Senior Deo poneva iste pais ante te. Monta prende possession de illo, como le Senior, le Deo de tu ancestres, diceva de facer. ²²Alora, tote vos me approchava e diceva: “Vamos inviar alcun homines a explorar le pais: illes dicera nos qual es le cammino que nos debe sequer e como es le citates in le quales nos entrera”. ²³Le plano me placeva e assi io mandava dece-duo homines seligite inter vos, uno pro cata tribo. ²⁴Illes partiva e montava usque a ille pais collinose; illes perveniva al Valle de Eshcol, que illes explorava completemente. ²⁵Pois illes prendeva alco del fructos del pais e lo apportava a nos. Illes alsi faceva nos un reporto, e diceva: “Le terra che le Senior nostre Deo es preste a dar nos es bon”.

Disobediensa a Kadesh Barnea

²⁶Totevia vos non voleva montar ma, al contrario, vos rebellava vos al ordines del Senior vostre Deo. ²⁷Vos murmurava inter vos privatemente^[8] e diceva: “Il es proque le Senior odia nos que ille faceva nos sortir del Egypto al fin de livrar nos in le manos del Amoritas pro destruer nos. ²⁸Que evenira nos? Nostre fratres ha facite nos perder le corage^[9] quando illes describeva gente que es plus numerose de nos e de statura plus grande de nos, e grande citates cuje muros de defensa appare alte usque al celo ipse! In ultra, ille diceva de haber vidite ibi le Anakitas^[10]. ²⁹Assi io respondeva: “Non trepida e non ha timor de illes! ³⁰Le Senior vostre Deo es preste a preceder vos; ille combattera pro vos, justo como vos le videva facer in Egypto, ³¹e in le deserto, ubi vos videva que ille portava vos an su spatulas como un homine porta su filio. Ille faceva isto ubicunque vos vadeva usque vos perveniva a iste loco ipse. ³²Nonobstante tote isto, vos non confide in le Senior, vostre Deo, ³³ille qui semper precedeva vos pro facer vos trovas un placia pro campar vos. Ille appareva de nocte como un foco e como un nebula de jorno pro monstrar vos le via per le qual vos deberea vader.

Le judicamento del prime generation

³⁴Quando le Senior audiva le ruito de vostre murmurationes, ille deveniva inragiate e faceva iste voto: ³⁵“Non mesmo un persona de iste mal generation videra le bon terra que io promitteva dar a vostre ancestres! ³⁶Le exception es Caleb, le filio de Jephunneh: essera ille a vider lo e io dara a ille e a su descendentes le territorio sur le qual ille camminava, proque ille me sequeva de tote corde^[11]. ³⁷Pro lo que me concerne, le Senior esseva inragiate anque contra me a causa vostre. Ille me diceva: “Non mesmo tu entrera in ille terra. ³⁸Tamen, Josue, filio de Nun, tu assistente, entrera in illo. Incoragia le, proque ille habilitera vos a hereditar la terra. ³⁹De plus, vostre parve infantes de qui vos diceva que haberea morite durante le cammino^[12], e vostre infantes, que ancora non sape distinguer le bon ab le mal, illes entrera in celle terra. ⁴⁰Pro lo que reguarda vos, tamen, torna retro e dirige vos verso le deserto, sur le via que porta al Mar Rubie^[13].

⁴¹Pois vos me respondeva e admitteva: “Nos peccava contra le Senior. Ora nos montara e combattera, como le Senior nostre Deo diceva nos de facer”. Assi, cata uno de vos se cingeva de su armas e se preparava vader in le pais collinose. ⁴²Ma le Senior me diceva: “Adverte les que illes non combatte, proque io non essera con vos e vos essera battite per vostre inimicos”. ⁴³Io parlava vos clarmente, ma vos non voleva audir me. Al contrario, vos rebellava vos temerarimente e vadeva in le pais collinose. ⁴⁴Le habitantes amorita del area sortiva como apes contra vos e batteva vos, frappante vos da Seir usque a Horma. ⁴⁴Pois vos retornava e plorava ante le Senior, ma ille non prestava vos alcun attention. ⁴⁵Ergo vos restava a Kadesh durante un longe tempore - sin dubita pro tote le tempore de vostre vita^[14].

Notas

1. Let. “Istos es le parolas de Moses”.
2. O “le Arabah”.
3. O “le Shephelah”.
4. O “multiplicava vos”.
5. O “necun homine”.
6. O “le parve”.
7. O “le grande”.
8. Let. “in vostre tentas”.
9. Let. “ha facite funder nostre corde”.
10. Le Anakitas esseva gente gigantesc (Numeros 13:33; Deuteronomio 2:10,21; 9:2) descendente de un certe Anak, coje ancestre Arba fundava le citate de Kiriath Arba (Hebron), Josua 21:11.
11. O “me esseva loyal”.
12. O “haberea devenite un preda”.
13. O “Mar de Cannas”.
14. Let. “tanto quanto vostre vita es longe”.