Biblia/Nove Testamento/Romanos/Romanos 8

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Le Biblia in Interlingua
Romanos

Romanos[edit]

8[edit]

Le relation del christiano con le Spirito Sancte[edit]

1Il ha, ergo, nulle condemnation pro qui es in Christo Jesus, 2pois que le lege del Spirito vivificante[1] in Christo Jesus liberava vos del lege del peccato e del morte. 3Deo, de facto, attingeva lo que le Lege non poteva facer proque illo esseva debilitate a causa del carnalitate del natura human. Per mandar su proprie Filio in similitude de carne peccaminose e como offerta pro le peccato, ille condemnava le peccato in le carne, 4de sorta que le juste requirimento del Lege esseva satisfacite in nos, qui non cammina secundo nostre natura carnal, ma secundo le Spirito.

5Pois que le perspectiva[2] de illes qui vive secundo le carne es determinate per le cosas carnal, ma le perspectiva de illes qui vive secundo le Spirito es determinate per le cosas del Spirito. 6Un perspectiva carnal es morte, ma le perspectiva del Spirito es vita e pace. 7Le perspectiva carnal es hostil a Deo proque illo non se submitte al Lege de Deo, ni es capabile de facer lo. 8Assi, qui es in le carne non es agradabile a Deo[3]. 9Vostre vita, tamen, non es determinate del natura carnal[4] ma del Spirito, si, in effecto, le Spirito de Deo es in vos. Ora, si alicuno non ha le Spirito de Christo, tal persona non pertine a ille. 10Ma si Christo es in vos, vostre corpore es morte a causa del peccato, ma le Spirito es vostre vita a causa del justitia. 11In ultra, si le Spirito de ille qui resuscitava Christo del mortos vive in vos, ille qui resuscitava Christo del mortos rendera vivente vostre corpores mortal alsi per medio de su Spirito qui vive in vos.

12Assi, fratres e sorores, nostre obligation non es plus verso le carne[5] de viver secundo le carne 13(proque si vos vive secundo le carne, vos morira), ma si per medio del Spirito vos mortifica le obras del corpore, vos vivera. 14Proque tote illes qui es conducite per le Spirito de Deo es filios de Deo. 15Vos, de facto, non recipeva le spirito del sclavitude que conduce ancora un vice a viver in le pavor, ma vos recipeva le spirito del adoption, per le qual nos exclama: “Abba, Patre!”. 16Le Spirito mesme rende testimonio a[6] nostre spiritos que nos es filios de Deo, 17e si nos es filios, nos es alsi heredes (illo es heredes de Deo e co-heredes de Christo) - si, in effecto, nos suffre con ille a fin que nos sia alsi glorificate con ille.

18Pois que io considera que nostre presente suffrentias non mesmo poterea esser comparate[7] con le gloria que va esser nos revelate. 19De facto, le creation ipse anhela ardentemente[8] ut le filios de Deo se revela. 20Pois que le creation esseva subjectate al futilitate[9] - non de su proprie voluntate, ma proque Deo lo subjectava - in le sperantia 21que le creation ipse essera alsi liberate del sclavitude al corruption[10] pro acceder al gloriose libertate del filios de Deo. 22Proque nos sape que usque nunc le integre creation geme de dolor e suffre dolores de parto. 23Non solmente isto, ma mesmo nos, qui ha le primitias del Spirito, geme interiormente e attende ardentemente nostre adoption, le redemption de nostre corpore. 24Pois que nos esseva salvate in sperantia. Ora, le sperantia que on pote vider non es sperantia, quia proque sperar lo que jam on vide? 25Ma si nos spera lo que nos non ancora vide, nos lo attende ardentemente con patientia[11].

26In le mesme maniera le Spirito adjuva nos in nostre debilitate, proque nos non sape como nos deberea precar[12], ma le Spirito ipse intercede pro nos con gemitos inexprimibile. 27E ille qui sonda nostre cordes cognosce qual es le intentiones[13] del Spirito, proque le Spirito intercede in favor del sanctos secundo le voluntate de Deo. 28E nos sape que tote le cosas coopera al ben de illes qui ama Deo, le quales es appellate secundo su proposito, 29pois que illes que Deo precognosceva, ille alsi predestinava a esser conforme al imagine de su Filio, a que su Filio sia le primogenite inter multe fratres e sorores. 30E illes que Deo predestinava, ille alsi appellava; e illes que ille appellava, ille alsi justificava; e illes que ille justificava, ille alsi glorificava.

31Que dicera nos, alora, super iste cosas? Si Deo es pro nos, qui essera contra nos? 32Sin dubita, ille qui non sparniava su proprie Filio, ma le livrava pro nos omnes, como ille non nos concederea[14] alsi con ille tote le cosas? 33Qui accusara le electos[15] de Deo? Il es Deo qui les justifica! 34Qui es ille qui pote condemnar les? Christo es ille qui moriva e, plus ancora, resuscitava. Ille sta al dextera de Deo e intercede alsi pro nos. 35Qui poterea separar nos del amor de Christo? Tribulation, o angustia, o persecution, o fame, o nuditate, o periculo, o spada? 36Como il es scribite: “Pro tu amor[16] nos es exponite al morte tote le dies[17]. Nos es considerate como oves destinate al macellation[18]”. 37No, in tote iste cosas nos ha un complete victoria[19] per medio de ille qui nos amava. 38Pois que io es persuadite que ni morte, ni vita, ni angelos, ni dominatores celeste[20], ni cosas que es presente, ni cosas a venir, ni potentias, 39ni altor, ni profunditate, ni alicun altere cosa create[21] poterea separar nos del amor de Deo in Christo Jesus nostre Senior.

Notas[edit]

  1. O “le lege del Spirito del vita”.
  2. O “maniera de pensar”, mentalitate, aptitude mental.
  3. O “non pote agradar a Deo”, “non pote complacer a Deo”.
  4. O "Vos non es in le carne", “sub le controlo del carne”.
  5. O “non es plus debitores del carne”.
  6. O “con”.
  7. O “digne (de esser comparate)”.
  8. O “anxiosemente”.
  9. O “vanitate”.
  10. O “decadentia”.
  11. O “perseverantia”.
  12. O “nos non sape pro que precar”.
  13. O “mente”, “sentimento”, “desiderios”.
  14. O “dara”.
  15. Allusion a Isaia 50:8.
  16. O “A causa de te”.
  17. O “in constante risco de morir”.
  18. Citation de Psalmo 44:22.
  19. O “plus que vincitores”.
  20. O “principatos”.
  21. O “in le creation”.