Biblia/Nove Testamento/Mattheo/Mattheo 25

←Mattheo 24

Le Biblia in Interlingua Mattheo

Mattheo 26→

Mattheo

25

Le parabola del dece pronubas

¹Tunc le Regno del Celos essera simile a dece pronubas^[1] qui prendeva lor lampas e sortiva al incontro del sponso. ²Ma cinque de illas esseva fatue, e cinque esseva sage. ³Quando illas qui esseva fatue prendeva lor lampas, illas non portava con se oleo supplementari, ⁴ma illas qui esseva sage, con lor lampas portava con se alsi flascos de oleo. ⁵Il eveniva que le sponso retardava e tote illas deveniva somnolente e se addormiva. ⁶A medienocte illas esseva eveliate per le clamor: “Ecce le sponso! Sorti e veni a su incontro!”. ⁷Tunc tote le pronubas se eveliava e preparava lor lampas, ⁸ma le fatues peteva al sages: “Da nos de vostre oleo, quia nostre lampadas se extingue!”. ⁹Le sages, tamen, replicava: “Nos non haberea assatis pro nos e pro vos. Vade plus tosto al venditores de oleo e eme lo que vos necessita”! ¹⁰Interim, tamen, illas habeva ite emer, le sponso arrivava, e illas qui esseva preste entrava con ille in le sala del banchetto; e le porta esseva claudite. ¹¹Plus tarde, le altere pronubas retornava e diceva: “Senior! Senior! Lassa nos entrar^[2]!”. ¹²Ma ille, de intra, replicava: “Crede me^[3]: io non vos cognosce”.

¹³Itaque, vos alsi vigila! Quia vos non cognosce ni le die ni le hora de mi retorno^[4].

Parabola del tres servitores

¹⁴Ancora, le Regno del Celos poterea similar a un homine qui debeva partir pro un longe viage. Assi, ille vocava su servitores e les confideva su proprietate. ¹⁵A uno de illes ille dava cinque talentos^[5], duo a un altere, e uno al ultime - dividente los in proportion a lor habilitates. Deinde ille partiva. ¹⁶Le servitor qui habeva recipite cinque talentos incipeva investir ille moneta e lucrava altere cinque talentos. ¹⁷Similemente, le servitor qui habeva recipite duo talentos lucrava duo de plus. ¹⁸Le servitor, tamen, qui habeva recipite un talento, fodeva un cavo in le terreno e celava ibi le pecunia de su domino.

¹⁹Post multe tempore, lor domino retornava de su viage e les vocava a dar conto de como illes habeva empleate su pecunia. ²⁰Le servitor, al qual ille habeva confidite cinque talentos, le accedeva con cinque de plus, e diceva: “Domino, tu me dava cinque talentos; ecce, con illos io lucrava altere cinque”. ²¹E su domino le diceva: “Multo ben, servitor bon e fidel! Tu ha essite fidel in tractar iste parve amonta, assi nunc io te dara responsabilitates ancora plus grande. Vamos celebrar insimul^[6]!”. ²²Le servitor qui habeva recipite duo talentos le accedeva e diceva: “Domino, tu me dava duo talentos; ecce, con illos io lucrava altere duo”. ²³E su domino le diceva: “Multo ben, servitor bon e fidel! Tu ha essite fidel in tractar iste parve amonta, assi nunc io te dara responsabilitates ancora plus grande. Vamos celebrar insimul^[7]!”. ²⁴Deinde, le servitor qui habeva recipite un talento le accedeva e diceva: “Domino, io sapeva que tu es un homine aspere: tu recolta messes que tu non seminava, e recollige messes que tu non cultivava. ²⁵Io timeva perder tu pecunia, assi io lo celava in le terreno. Ecce, io te restitue quid es le tue”. ²⁶Le domino, tamen, replicava: “Servitor mal e pigre! Si tu sapeva que io recolta messes que io non seminava e recollige messes que io non cultivava, ²⁷quare tu non depositava mi pecunia in le banca? Al minus io haberea potite reciper de illo alcun interesse^[8]!”. ²⁸Ita ille ordinava: “Leva le pecunia ab iste servitor, e da lo a qui ha dece talentos: ²⁹A les qui ben emplea quid illes recipeva, essera date mesmo in plus e illes habera un abundantia. Ma ab les qui face nihil, mesmo le pauco que illes ha essera portate via. ³⁰Ora, jecta iste servitor inutile in le tenebras de foras, ubi il habera plorar e stridor de dentes”.

Le judicamento final

³¹Quando le Filio del Homine venira in su gloria e, con ille, omne angelos sancte, tunc ille sedera gloriosemente super su throno^[9]. ³²Omne gentes se congregara ante ille e ille separara le personas le unes ab le alteres, sicut un pastor separa^[10] le oves ab le capras . ³³Ille ponera le oves a su dextera e le capras a su sinistra. ³⁴Alora le rege dicera a qui essera a su dextera: ‘Veni, vos qui es benedicite per mi Patre, que vos possede^[11] le regno preparate pro vos desde le creation^[12] del mundo! ³⁵Quia io habeva fame e vos me dava nutrimento, io habeva sete e vos me dava alco a biber, io esseva un estraniero e vos me invitava a in vostre domos, ³⁶io esseva nude e vos me dava vestimentos, io esseva infirme e vos me visitava, io esseva in carcere e vos veniva ad me’. ³⁷Tunc le justos me respondera: ‘Senior, quando nos te videva habente fame e te nutriva, o habente sete e te dava alco a biber? ³⁸Quando nos te videva estraniero e te invitava in nostre domos, o nude e te vestiva? ³⁹Quando nos te videva infirme o in carcere e veniva a te?’. ⁴⁰E le rege les respondera: ‘Io vos dice le veritate: quando vos faceva isto a un de mi minime fratres o sorores, vos lo faceva ad^[13] me’.

⁴¹Tunc ille dicera a qui essera a su sinistra: ‘Via! Longe de me! Vos maledicte! Vade a in le igne eterne que ha essite preparate pro le diabolo e pro su angelos! ⁴²Quia io habeva fame e vos me dava nihil a mangiar, io habeva sete e vos me dava nihil a biber. ⁴³Io esseva un estraniero e vos non me invitava a in vostre domos, nude e vos non me vestiva, infirme e in carcere, e vos non me visitava! ⁴⁴Tunc etiam illes respondera: “Senior: quando nos te videva habente fame, o habente sete, o esser un estraniero, o nude, o infirme, o in carcere, e non te dava quecunque tu necessitava?’. ⁴⁵Tunc ille les respondera: “Io vos dice le veritate, quando vos non faceva isto a un de iste minimes, vos non lo faceva a me’. ⁴⁶E illes vadera al supplicio eterne, ma le justos al vita eterne”.

Notas

1. O: “virgines”, "damisella de honor".
2. O: “Aperi a nos”.
3. Litt. “io dice vos le veritate”.
4. O “le die e le hora in le qual le Filio del Homine retornara” cfr. 22:44.
5. Antique moneta de argento. O “tascas continente argento”.
6. O “Entra in le gaudio de tu domino”.
7. O “Entra in le gaudio de tu domino”.
8. Illo es: “Si vermente tu me time, tu haberea debite facer un minimo pro acquirer lo que io demandava”.
9. O “sur le throno de su gloria”.
10. O “segrega”.
11. O “heredita”.
12. O “fundation”.
13. O “pro”.