Biblia/Nove Testamento/Mattheo/Mattheo 22

Mattheo

22

Parabola del grande festa de nuptias

¹Jesus les parlava itero in parabolas. Ille diceva: ²“Le Regno del Celos poterea esser comparate a un rege qui preparava un grande festa de nuptias pro su filio. ³Quando le banchetto esseva preste, ille mandava su servitores a vocar al nuptias le invitatos. Illes, tamen, refusava venir! ⁴Assi ille mandava altere servitores e les diceva: “Dice al invitatos: ‘Ecce, io preparava le prandio. Le tauros e le bestial ingrassiate ha essite macellate, e toto nunc es preste: veni al nuptias!’”. ⁵Le invitatos, tamen, les negligeva e iva via, uno a su ferma, un altere a su commercios. ⁶Alteres sasiva le messageros del rege, les insultava e les occideva.

⁷Propter isto le rege se infuriava e faceva sortir su armea pro destruer ille homicidas e pro comburer lor citate. ⁸Tunc ille diceva a su servitores: “Le nuptias es preste, e le invitatos non esseva digne de un tal honor. ⁹Vade, ergo al angulos del vias e invita quicunque vos trova!” ¹⁰Sortite sur le vias, le servitores congregava omnes qui illes trovava, tanto bon personas, quanto mal personas, e le hall del banchetto esseva plenate de gente.

¹¹Quando, tamen, le rege veniva pro incontrar le invitatos, ille remarcava un homine qui non esseva vestite in maniera appropriate pro un tal nuptias. ¹²Le rege le diceva: “Amico, quomodo tu entrava hic sin un veste nuptial?”. Ille homine, tamen, non sapeva quid responder. ¹³Tunc le rege diceva a su attendentes: “Liga su pedes e su manos e jecta le foras in le tenebras, ubi il habera plancto e stridor de dentes”. ¹⁴Quia multes es le vocates, ma poches es le electos”.

Impostos pro le imperator

¹⁵Tunc le Phariseos sortiva e se congregava ut trovar le maniera de trappar Jesus per su parolas ipse. ¹⁶Illes mandava alcunes de su discipulos con partisanos de Herode e le diceva: “Magistro, nos sape que tu es verace e que tu doce le via de Deo in veritate, impartialmente e sin favorisar alicuno. ¹⁷Ergo dice a nos quid tu pensa super isto: ‘Esque il es licite pagar impostos a Cesar^[1] o no?”. ¹⁸Jesus, tamen cognosceva lor intentiones malevolente e diceva: “Hypocritas! Quare me pone vos a proba? ¹⁹Monstra me le numisma empleate pro le imposto!”. Assi illes le dava un denario^[2]. ²⁰Jesus les diceva: “De qui es iste imagine e inscription?”. ²¹Illes le replicava: “De Cesar”. Ille les diceva: “Ergo retorna^[3] a Cesar quid pertine a Cesar, e a Deo quid pertine a Deo”. ²²Su responsa les stupefaceva, e illes le quitava e iva via.

Un discussion super le resurrection

²³In ille mesme die le accedeva alicun sadduceos (qui dice que il ha nulle resurrection) e le questionava assi: ²⁴“Magistro, Moses diceva: ‘Si un homine mori sin haber filios, su fratre debe maritar se con le vidua e generar filios pro su fratre^[4]’. ²⁵Ora, il habeva septe fratres apud nos. Le primo se maritava e moriva, e quia ille non habeva filios, ille relinqueva su uxor a su fratre. ²⁶Ma le secunde fratre moriva alsi, e le tertie fratre la maritava. Isto continuava assi con tote le septe fratres. ²⁷Finalmente, mesmo ille femina moriva. ²⁸Ergo dice nos, in le resurrection, de qui celle femina essera le uxor? Quia omne septe habeva se maritate con illa^[5]”. ²⁹Jesus les respondeva: “Vostre error es que vos non cognosce le Scripturas, e vos non cognosce le potentia de Deo. ³⁰Quia, quando le mortos resurgera^[6], illes ni se maritara ni essera date in matrimonio, ma illes essera sicut le angelos in Celo. ³¹Ora, in re le resurrection del mortos, esque vos nunquam legeva lo que Deo diceva super isto? ³²‘Io es le Deo de Abraham, le Deo de Isaac, e le Deo de Jacobo^[7]’. Ille non es le Deo del mortos, ma le Deo del viventes^[8]”. ³³Quando le turbas audiva isto, illes esseva stupefacite de su doctrina.

Le commandamento le plus eminente

³⁴Ora, quando le phariseos audiva que ille habeva reducite le sadduceos al silentio, illes se congregava. ³⁵E uno de illes, un experto del Lege de Moses^[9], le questionava ut poner le a proba. ³⁶Ille le diceva: “Magistro, qual commandamento in le Lege es le plus eminente?”. ³⁷Jesus replicava: “Ama le Senior tu Deo con tote tu corde, con tote tu anima, con tote tu anima, e con tote tu mente^[10]’. ³⁸Isto es le prime e le plus eminente inter le commandamentos. ³⁹Le secunde es simile a illo: ‘Ama tu proximo sicut te ipse^[11]’. ⁴⁰Le Lege integre e toto lo que es requirite per le prophetas es fundate^[12] super iste duo commandamentos”.

Le Messia: filio de David e Senior

⁴¹Durante que le Phariseos esseva congregate, Jesus les questionava dicente: ⁴²Que pensa vos in re le Christo^[13]? De qui ille es filio?”. Illes replicava: “Ille es le filio de David”. ⁴³Jesus respondeva: “Quomodo, ergo, David, parlante sub le inspiration del Spirito, voca le Christo ‘Mi Senior’? Quia David diceva: ⁴⁴Le Senior diceva a mi Senior: Sede in le placia de honor^[14] donec io va poner tu inimicos sub tu pedes^[15]’? ⁴⁵Si, ergo, David voca le Christo: ‘Mi Senior’, quomodo ille es su filio?”. ⁴⁶E nemo poteva responder a su parolas, ni alicuno hardiva plus questionar le.

Notas

1. O “al imperator roman”.
2. Moneta roman.
3. O “da”.
4. Un citation de Deuteronomio 25:5. Iste practica es appellate Levirato. Cfr. alsi Ruth 4:1-12; Deuteronomio 25:5-10.
5. O “la habeva”.
6. O “in le tempore del resurrection”.
7. n citation de Exodo 3:6.
8. Con “le Deo del viventes” Jesus intende dicer que, si Deo poteva identificar se como le Deo de antique patriarchas, alora illes debeva esser ancora vivente quando Dedo parlava a Moses, e ergo illes debe esser resurgite.
9. O “un doctor del lege”.
10. Un citation de Deuteronomio 6:5.
11. Un citation de Levitico 19:18.
12. O “depende”.
13. O “le Messia”.
14. O “a mi dextera”.
15. Un citation de Psalmo 110:1.