Biblia/Nove Testamento/Mattheo/Mattheo 18

←Mattheo 17

Le Biblia in Interlingua Mattheo

Mattheo 19→

Mattheo

18

Questiones in re le grandor

¹In ille tempore su discipulos accedeva a Jesus e le peteva: “Qui reputa tu esser le major in le regno del celos?”. ²Alora Jesus vocava a se un parve infante e le faceva star in lor medio, ³e les diceva: “Io dice vos le veritate: Nisi vos cambia e deveni sicut parve infantes, vos non entrara in le regno del celos. ⁴Quicumque ergo deveni tanto humile quanto iste parve infante, un tal persona es le major in le regno del celos. ⁵E qui recipe in mi nomine un tal infante recipe me. ⁶Ma qui scandalisa un de iste parve infantes qui crede in me, il esserea melio pro un tal persona suspender se un mola al collo e esser jectate in le profunditates del mar.

⁷Guai al mundo propter scandalos^[1]! Scandalos es satis necesse, ma guai al persona per le qual veni un scandalo! ⁸Si un tu mano o un tu pede te es causa de peccato^[2] abscinde lo e jecta lo via ab te: il es melio entrar in le vita eterne con solmente un mano o un pede, plus tosto que esser jectate in le foco eterne con ambe tu manos e pedes. ⁹E si tu oculo te es causa de peccato, cava lo e jecta lo via ab te: il es melio entrar in le vita eterne con solmente un oculo, plus tosto que haber duo oculos e esser jectate in le foco del inferno^[3]. ¹⁰Guarda vos de contemner un de iste parve personas, nam io dice vos quia in Celo lor angelos semper vide le facie de mi Patre celeste”.

Parabola del ove perdite

¹¹[Quia le Filio del Homine veniva pro cercar illes qui se perdeva]^[4]. ¹²Que pensa vos in re isto? Si alicuno possede cento oves, e uno ex illos se perdeva, nonne ille relinquerea le novanta-novem sur le montes e vaderea querer illo que errava? ¹³E si ille lo trova - io dice vos le veritate - ille se allegrarea pro illo magis quam pro le novanta-novem que non errava! ¹⁴In le meme maniera, vostre Patre in Celo non vole que va perir non mesmo uno de iste parve personas.

Le restauration de relationes inter christianos

¹⁵Si un tu fratre in le fide pecca contra te, accede le privatemente e reproba le. Si ille audi tu plancto e lo confessa, tu habera reganiate tu fratre. ¹⁶Si, tamen, ille refusa de considerar tu plancto^[5], prende con te un o duo altere personas e retorna ad ille, ut tu parolas sia confirmate de duo o tres testes^[6]. ¹⁷Si un tal persona ancora refusa considerar tu plancto, porta tu caso coram le ecclesia. Si ancora, tamen, ille refusa de audir mesmo le ecclesia, tracta un tal persona sicut un pagano^[7] o un corrupte collector de impostos.¹⁸Io dice vos le veritate: quecunque vos liga sur le Terra, essera ligate in Celo; e quecunque tu solve sur le Terra, essera solvite in Celo. ¹⁹Itero io dice vos: Si duo ex vos se accorda hic sur e Terra in peter quecunque, mi Patre in Celo lo facera pro vos. ²⁰Quia ubi duo o tres es congregate in mi nomine, ibi io es in lor medio”.

Parabola del debitor qui non esseva preste a pardonar

²¹Alora Petro le accedeva e le peteva: “Senior, quotiens deberea io pardonar alicuno qui peccava contra me? Usque septe vices?”. ²²Jesus le replicava: “Io non te dice usque septe vices, sed usque septanta vices septe!

²³Igitur, le regno del celos pote esser comparate a un rege qui decideva de actualisar su contos con su servitores qui se habeva facite prestar moneta. ²⁴Quando ille comenciava examinar su contos, le esseva portate uno qui le debeva un grandissime summa de moneta^[8].²⁵Quia ille non habeva un tal amonta, le senior ordinava que ille esseva vendite - insimul a su uxor, infantes e tote lo que ille possedeva- pro pagar le debita. ²⁶Le homine, tamen, se prosterneva coram su domino e le implorava: “Habe patientia con me, e io te pagara toto”. ²⁷Alora le domino habeva pietate de ille su servitor, le dimitteva e remitteva tote su debita. ²⁸Ma quando ille servitor quitava le rege, ille trovava uno de su con-servos qui le debeva cento monetas^[9] de argento e, tenente le per le gurgite, le suffocava, dicente: “Paga me subito lo que tu me debe!”. ²⁹Igitur su con-servo cadeva a su pedes e le rogava, dicente: “Habe patientia con me, e io te pagara toto”. ³⁰Su creditor, tamen, non voleva attender. Ille le faceva arrestar e imprisionar donec le debita haberea essite pagate in toto. ³¹Quando alcunes de su con-servos videva isto, illes esseva valde contristate. Assi illes vadeva al rege e le contava tote lo que il habeva evenite. ³²Tunc le rege convocava le homine al qual habeva remittite su debita e le diceva: “Servitor inique! Io te remitteva tote tu grande debita, quia tu me implorava. ¹³³Esque tu non haberea debite alsi haber misericordia de tu confratre, justo como io habeva misericordia de te?”. ³⁴Alora le irate rege faceva imprisionar e torturar ille homine usque ille haberea pagate tote su debita. ³⁵Le mesmo facera con vos mi Patre celeste si vos refusa pardonar vostre fratres con tote vostre corde.

Notas

1. O “petra de scandalo”.
2. O “te scandalisa”.
3. O “Gehenna”.
4. Iste verso non se trova in le plus importante manuscriptos.
5. O “non te audi”.
6. Un citation ab Deuteronomio 19:15.
7. Litt. “un Gentil”, un estraniero al communitate del fide.
8. Litt. “Dece milles talentos”.
9. O “cento denarios”.