Biblia/Nove Testamento/Johannes/Johannes 9

Johannes

9

Le resanamento de un homine cec desde su nascentia

¹Preteriente, Jesus videva un homine cec desde su nascentia. ²¹Su discipulos assi le peteva: “Rabbi, qui committeva le peccato que causava su cecitate, iste homine o su parentes^[1]? ³Jesus respondeva: “Neque iste homine, neque su parentes peccava, ma ille nasceva cec ut in ille se haberea manifestate le obra de Deo^[2]. ⁴Il es necesse que nos exeque le deberes assignate nos de ille que me mandava donec il es jorno. Le nocte es proxime a venir. Tunc nemo potera operar. ⁵Durante que io es in le mundo, io es le lumine del mundo^[3]”. ⁶Depost haber dicite isto, Jesus exspueva in terra, ex su saliva ille faceva fango e con illo ille liniva le oculos del homine cec. ⁷Jesus le diceva: “Vade e lava te in le piscina de Siloam (que traducite significa “mandate”). Assi ille homine vadeva, se lavava e retornava vidente!

⁸Itaque, su vicinos e alteres que le habeva vidite antea que ille esseva un mendico, diceva: “Nonne iste es ille qui sedeva e mendicava?”. ⁹Alteres diceva que ille lo esseva, e alteres diceva: “No, ille es simile al mendico!”. Le homine ipse insisteva dicer: “Io es ille!”. ¹⁰Assi illes le diceva: “Quomodo igitur tu oculos te esseva aperite?”. ¹¹Ille respondeva: “Le homine que es appellate Jesus faceva fango, liniva con illo mi oculos e me diceva: ‘Vade ad Siloam e lava te!’. Ergo io lo faceva e nunc io pote vider”. ¹²Illes le diceva: “Ubi es tal homine?”. Ille replicava: “Io non lo sape”.

Le reaction del Phariseos al resanamento

¹³Illes adduceva le homine que habeva essite cec al Phariseos. ¹⁴(Ora, le die in le qual Jesus faceva fango e aperiva su oculos esseva un Sabbato). ¹⁵Assi le Phariseos le interrogava itero quomodo ille nunc videva. Ille replicava: “Ille poneva fango super mi oculos, io me lavava e nunc io pote vider”.

¹⁶Alicuno del Phariseos ergo incipeva dicer: “Iste homine, Jesus, non es de Deo quia ille non observa le Sabbato!”. Ma alteres diceva: “Quomodo poterea un homine peccator facer de tal signos miraculose?”. Assi il habeva inter illes un profunde diversitate de opinion. ¹⁷Assi illes itero interrogava le homine que habeva essite cec: “Que dice tu de tal persona que aperiva tu oculos?”. Le homine replicava: “Ille es un propheta”.

¹⁸Ora le capites religiose del Judeos refusava creder que ille habeva vermente essite cec e reaquireva le vista. Assi illes mandava vocar le parentes del homine que habeva essite cec. ¹⁹Illes les interrogava dicente: “Es iste vostre filio del qual vos assere que nasceva cec? Quomodo ille nunc pote vider?”. ²⁰Assi su parentes replicava: “Nos sape que ille es nostre filio e que ille nasceva cec. ²¹Ma nos non sape quomodo ille nunc pote vider, neque nos sape qui le faceva acquirer le vista. Va interrogar le directemente. Ille es un adulto matur. Ille parlara de se ipse!”. ²²(Su parentes diceva assi quia illes timeva le capites religiose del Judeos. De facto, le capites judee jam habeva concordate que si quicunque confessa que Jesus es le Christo haberea essite expellite del synagogas. ²³Isto esseva le ration quia su parentes diceva: “Ille es un adulto matur. Ille parlara de se ipse!”).

²⁴Ergo, pro le secunde vice, illes mandava vocar le homine que habeva essite cec e le diceva: “Da gloria a Deo! Nos sape que iste homine, Jesus, es un peccator”. ²⁵Ille replicava: “Io non sape si ille es un peccator. Io sape solmente un cosa: io esseva cec e nunc io pote vider”. ²⁶Ergo illes le diceva: “Que faceva ille a te? Quomodo ille aperiva tu oculos?”. ²⁷Ille les respondeva: “Io jam lo ha vos dicite e vos non audiva. Quare vos lo vole audir de novo? Vole vos alsi devenir su discipulos?”.

²⁸Assi illes le malediceva e diceva: “Tu es su discipulo, ma nos es discipulos de Moses. ²⁹Nos sape que Deo parlava a Moses, ma nos non sape mesmo unde iste homine sortiva^[4]”. ³⁰Le homine replicava: “Isto es vermente remarcabile! Vos non sape unde iste homine sortiva, e tamen iste homine aperiva mi oculos! ³¹Nos sape que Deo non presta attention al peccatores, ma que si alicuno es devote e face su voluntate, Deo le audi. ³²Desde le inception del tempores nemo unquam audiva de alicuno que aperiva le oculos a qui nasceva cec. ³³Si iste homine non esseva de Deo, ille non poterea haber lo facite”. ³⁴Illes replicava: “Desde tu nascentia tu ha essite un peccator e tu presume de docer nos?”. Assi illes le expelleva.

Le responsa del homine a Jesus

³⁵Jesus audiva que ille habeva essite expellite e, quando le trovava, ille le diceva: “Crede tu in le Filio del homine?”. ³⁶Ille le respondeva: “E qui es, senior, ut io crede in ille?”. ³⁷Jesus le diceva: “Tu le videva: ille es qui te parla nunc”. ³⁸Ille diceva: “Si, Senior, io crede!”, e ille se prosterneva pro adorar le^[5]. ³⁹Jesus le diceva: “Io veniva in iste mundo pro un judicio: pro render le vista al cecos e pro monstrar a illes que reputa vider, que illes es cec^[6]”.

⁴⁰Alicun del Phariseos qui esseva con ille le audiva dicer iste parolas, e diceva a Jesus: “Esque tu intende dicer que nos es cec?”.⁴¹Jesus replicava: “Si vos esseva cec, vos non esserea culpabile de peccato, ma nunc, nam vos dice de poter vider, vostre culpa remane”.

Notas

1. Iste credentia reflecte le pensamento del Judaismo de ille tempores. Le rabbis empleava Ezekiel 18:20 pro demonstrar que il non habeva morte sin peccato, e Psalmo 89:33 pro demonstrar que il non habeva punition sin culpa. In iste caso le peccato haberea debite esser del parentes de iste homine, o durante su existentia prenatal. Un obra rabbinic assereva que quando un femina gravide adorava in un templo pagan, mesmo le infante non ancora nate committeva idolatria. Isto es le sol caso del litteratura rabbinic que un infante non ancora nate poteva committer peccato.
2. Jesus parla solmente in re ille caso.
3. Isto es le effecto del obra de Jesus.
4. O “unde sia iste homine”.
5. Iste verso 38 manca in plure manuscriptos antique.
6. O “ut illes qui non vide pote vider, e ut illes qui vide deveni cec”.