محمد رسول اللّٰہ صلي اللّٰہ عليہ وسلم/07
Jump to navigation
Jump to search
| ←06 | محمد رسول اللّٰہ صلي اللّٰہ عليہ وسلم (1911) by 07. واحد در وينتيون |
08→ |
حضرت محمد ﷺ جو اهڙا خير جا ڪم پي ڪيا سو ڏينهون ڏينهن سندس ناموس پي وڌيو.پر کيس ڳڻتي جيڪا هئي سا ديس ڀاين جي ڏسندو جو هو ته هٿڙا ڪاهل ۽ جاهل آهن سو اندر ۾ الاجي ڇا پيو ٿيندو هوس.
وس ويچاريءَ ناه ڪو تون آگا عرض اُناءِ
ڏينهن رات سٻاجهي در اهيئي پلو پيو وجهندو هو ! يا نه پنهنجي سر پاسن ۽ ڪنڊن ۾ ويهي سوچ ويچار پيو ڪندو هو ۽ ڏاڍيون رٿون پيو رٿندو هو.هر سال رمضان وارو مهينو سارو ئي نيم هوندو هوس،جو وڃي غارحرا ۾ گذاريندو هو ۽ چوويهه ئي ڪلاڪ آگي جي عبادت ۾ رُڌو رهندو هو.اتي به اهائي پڪار هوندي هئيس ته”خدايا فضل فرمائي هن بندي جي ڳوٺاين کي سنئين پير تي آڻ ۽ کين اڻ ڄاڻپ جي عذابن کان آزاد ڪر!”