قصہ سیف الملوک/17
| ←16 | قصہ سیف الملوک by |
18→ |
17. ذکر منزلے حیرت گوئد
(حیرت دی منزل دا ذکر)
پھیر اگوں اک منزل آوے حیرت والی وادی
درد افسوس ہوئے گمّ اوتھے ہرگز غمی نہ شادی
دم دم تیغ غماں دی مارے حیرت اگّ نہ بجھے
آہیں درد اتے لکھ سوزوں رات دہاڑ نہ سجھے
جاں اوہ مرد حیرانی والا جا پہتا اس جائے
ہندا گمّ تہیر اندر اپنا آپ نہ پائے
جیکر اس تھیں پچھے کوئی ہیں توں یا نہیں ہیں
اندر ہیں یا باہر بیٹھا ایتھے یا کہیں ہیں
فانی ہیں یا باقی میاں یا نہیں توں دوئے
دس سانوں کجھ پتہ نشانی حالَ تیرے کی ہوئے
کہندا اصلی خبر نہ مینوں بیٹھا یا کھلویا
عاشق ہاں پر پتہ نہ رہا کس پر عاشق ہویا
نہ میں مسلم نہ میں کافر خبر نہیں کس چالی
نالے ایہہ دل عشقوں بھریا نالے ہے مڑ خالی
جاں پہتا اس منزل اندر رستہ منزل چھپدا
رستہ منزل کس دا بھائی نالے ہے دل چھپدا
حیرت سرگردانی تائیں کیکر اگے کھڑیئے
شہر اتے دروازے چھپدے کتھوں نکلیئے وڑیئے
جاں کوئی مرد اس جائی پہتا کلوں شکر ہووےگا
کفرے وچوں ایماں کہندے ایماں کفر ہووےگا