شیرین و خوسرەو/17

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
شیرین و خوسرەو  (1735)  by خانای قوبادی
17. رسیدن شیرین به چشمه‌ی طاقبستان
موستەوفی دیوان دەفتەر خانەی عەشق پەرێ عاشقان بەی تەور دا سەرمەشق
چون شیرین جە شەوق خوسرەو پەروێز ئاوەرد و پەرواز بەو دەستوور شەبدێز
پۆشا بەرگ زەرد وێنەی غوڵامان ڕووش کەرد نە ڕای ڕاس شای نەونەمامان
جە تەرس ڕازەن بە وەخت و بێ وەخت مشی بە ڕاوە دەور مدا بە جەخت
بێ خاو و بێ خۆر بە شەو تا بە ڕۆ تەی مکەرد چون تەیر سارا و کەش و کۆ
هەرچەند جە بەدکار فرە متەرسا گا جە ڕاویار ئەحواڵ مپەرسا
بە شەو هەم بە ڕۆ سەوڵ بۆ سونبوڵ تەی مکەرد وادی مەنزڵ بە منزڵ
دمای چاردە ڕۆ وەخت درەنگێ ڕەخت ئیقامەت وەست نە پای سەنگێ
فرەش پێ نەشی نە چەرخ ئەخزەر جە یاقووت زەرد خورشید خاوەر
گوم بی دانەی دوڕ کەوکەب چەند هەزار نە دورج ڕەنگین چەرخ زەڕنگار
شیرین هۆرێزا دیش چەسمە سارێ چون جەشمەی حەیات نە میرغوزارێ
ئاوش جە سافی مدرەوشا جە دوور خاستەر جە چەشمەی «شَراباً طَهور»
شای تەبەرزەد ڕاز شۆخ سەمەن بۆ نەوخێزتەر جە تووڵ نەونەمام نۆ
ئاما چون شاباز تەور نەخچیر دۆز نە چوار دەورش نیگا کەرد بە سۆز
نەدیش نە دەوران ئەو چەشمەی ئەخزەر بە دە فرسەخی «ديار البَشَر»
چون جە گەرد ڕا ئەو شای شیرین دەنگ ئاینەی حوسنش گێڵیابێ جە ڕەنگ
تەن خەستە و هیلاک ئەو ڕا کە دوور بی چون وڵ نە باخچەی بە ئاو زەروور بی
پیادە بی نە پشت شەبدێز بە جەختێ دەسە ڕەشوەش بەست نە پای درەختێ
جە بەرگ بۆ میشک شەهزادەی ئەرمەن عوریان بی چون گوڵ پەروەردەی چەمەن
فۆتەی بووم ماوی زەڕ تار ڕەنگین بەستش نە پای ناف بۆ عەتر میشکین
بە تەعجیل ئەو شۆخ ڕیشتەی ئیلاهی وێنەی خورشید نیشت نە بۆرج ماهی
وەختێ غڵتیا نە ئاودا شیرین چون قاقوم نە ڕووی سەنجاب ڕەنگین
پێچ حەڵقەی زوڵف سیای بۆ عەنبەر پەخش کەرد بە ئاودا جون دوود مەجمەر
گێسوان ئاوەرد وە ڕووی ئافتاودا کێشا وێنەی مار قەتران بە ئاودا
نە نە دەستەی زوڵف میشکین بە ئاودا پەخش کەرد وێنەی هەور بە ڕووی ئافتاودا
ئاخر کە شیرین جەمین وێنەی جام فریشتەی فەڕ بەخش نادیرەی ئەییام
پەی باخچەی حوسنش نە چەشمەسارێ پەیدا کەرد بەی تەور میشکین وەهارێ
سا با نەو چەشمەی ئاودا بمانۆ چون سۆنەی سەر سەبز هەر باڵ بشانۆ
هەرچەند کە وەسفش شیرەی قەند بێزەن مکەرمێش مەوقووف، نۆبەی پەروێزەن