دیوانی مەحوی/ش

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
دیوانی مەحوی  (1896)  by مەحوی
پیتی ش

-1-[edit]

بەس بکە، ئەی ئەشکی خوێنینم، بە غەممازی تەلاش ڕازی عیشق و دەردی دڵ خۆ هەرچی بوو کردووتە فاش
ڕوومەتی ئازاری گەییێ من کە ڕوانیمێ، وتی: من قسەم گەر دڵخەراشە، تۆ نیگاهت جان فاش
شەرتی کرد ئیتر لە کوشتن بەس بکا، یا ڕەب بکەیی ئەو وەفا بەم شەرتە کا، ئەمما لە قەتڵی من بە پاش
دڵ بژێوی هەر بە دەرد و داغە، تەزییدی دەوێ قەت مەکە مەنعی، دوعاگۆ سەعیە بۆ ضمی مەعاش
سینە سەد لەت بوو، سەرم سەد داغی سەودا پێوە، چووم عەرزی حاڵم کەم، بە ئیستیهزاوە دەیوت: چاک و باش
سەنگسارە زاهیری عاشق، دەروونی لالەزار سوورەتی مەعشووقە گوڵزارە، جیبیللەت بەرد و تاش
دەرکی سەعبە، دەم مەدە مەحوی، لە ئەسراری دەمی چونکە بۆ لاشیءە، هەر سەعیەک بکا دەڕوا بەلاش

-2-[edit]

لە کن من ئەسڵی نییە و نەبووە عەیشی تەنها خۆش نیە بەهەشتی خودا هەم بە بێ ئەحیببا خۆش
لە خۆم و لەو کەسە خۆشم دەوێت و خۆشی دەوێم خودایە، خۆش ببی و، تۆ ببی خودایا، خۆش
لە زوڵفیا و نە ڕوو، لێوی هەر لە کارایە ئەو ئافتایە گەر ئاوا بووە، مەسیحا خۆش
کەسێکی هەرزە بە مەجنوونی وت: خەلیفە کە مرد وتی: بە من چی، ئەتۆ بمرە، چاوی لەیلا خۆش!
بەڵایەکە، چ بەڵا؟ خوبسی باتینی هەمدەم بە بێنی دەمیە دەکا وەقتی عەیشی من ناخۆش
لە هینی بوونی ڕەقیبا وتم: کە حەیفە جنێو وتی: چ حەیفە، دڵی ئەو سەگەش ببێ با خۆش
لە تۆش و بولبول و دێوانە مژدە بێ مەحوی بەهارە شێتە کە کردوویە باغ و سەحرا خۆش

-3-[edit]

واعیز لە ڕەندی مەیکەدە دەگرێ کە اعتراض ڕازی نییە بە سەرنویشتی ئەزەل إنني لراض
بەو تاعەتە کە بۆ ئەم و ئەویە، بەهەشتی ویست زاهید ئومێدەوارە بە ئەجری ڕیا رياض
تاکی ڕواوی خاکی چ مەینەت زەدە بووە، پشکووتووە لە بەزمی مەی ئەمشەو هەر إنقباض
ئەم شان و شەوکەتەی لە پەناهی منایە غەم وا من دەڕۆم و دەوڵەتی غەم دێتە إنقراض
وەک داغی غەم نیە، سپییە داغی ئینتیزار چاوم ببینە، چاوە! کە موتبیقیەتی بیاض
نەقشی خودا ببینە، لە خەڵقی خودا گەڕێ گەر ئەهلی ئیحتیرازی، لە کەس مەگرە إعتراض
مەحوی حەزەر لە چاوی نەخۆشی ئەو ئاهوە کم صادت الاسُود بالحاظها المراض