Вагоннар нинди төрле булалар
Без кызыл вагоннар яныннан үтеп киттек. Алар тәрәзәсез. Бары тик түбәләре янында ике кечкенә генә тәрәзә бар. Ә вагон уртасында капка шикелле зур ишекләр. Бу вагоннар кешеләр йөртер өчен түгел, ә төрле ящиклар, төрле капчыклар йөртер өчен икән. Алар товар вагоннары дип аталалар. Инженер абый шулай дип әйтте. Аннан ниндидер кызыклы нәрсәләр очрадылар. Тәгәрмәчләре вагонныкы кебек, ә алар өстендә озын мичкә шикелле булып зур бидон яны белән ята. Аңа керосин салып йөртәләр икән.
Мин ал арны мичкәләр дигән идем, теге инженер абый әйтә, алар цистерналар, ди.
Мин:
— Ни өчен? — дип сорадым. Ә теге абый:
— Чөнки шулай дип аталалар, бары шул гына, — диде. Мин, авыз эченнән булса да:
— Юк, мичкәләр, мичкәләр... — дидем. Теге этле апа шулчак кычкырып җибәрде.
— Әй, җыенырга кирәк, тиздән Москва! — диде.
|