Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom I/Bledzew
| ←Blechy | Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich Tom I Bledzew |
Bledzewo→ |
[ 242 ]Bledzew, niem. Blesen, miasto, pow. międzychodzki, nad Obrą, o 11 kil. od ujścia do Warty, nad granicą brandenburską, w okolicy pagórkowatej, piaszczystej, leśnej, o 12 kil. na południo zachód od miasta Skwierzyny (Schwerin). Do gminy należą 4 miejsc.: 1) B. miasto. 2) B. młyn (Thimmsmühle), 3) folw. B. 4) kolonia. W r. 1871 B. miał 145 dm., 1546 mk., 150 ew., 1373 kat., 23 żydów, 193 analf. W r. zaś 1878 było 1599 mk., rolnictwem się trudniących. Sąd okręgowy w Skwierzynie. Kościół paraf. należy do dawniejszego dekanatu boreckiego, teraz do dekan. zbąszyńskiego. Szkoła elementarna. Ma B. dwie gorzelnie, piłę parową, miejską kasę oszczędności. Agentura pocztowa, st. telegr., gośc. w miejscu, poczta osobowa do Skwierzyny, stac. kol. żel. Landsberg o 30 kil. Kościół bledzewski wystawili zapewne opaci bledzewscy, do których miasteczko od r. 1312 należało. Do r. 1740 plebanami byli księża świeccy; tegoż r. Teodor książę czartoryski wcielił go do klasztoru bledzewskiego; aż do r. 1835 jeden z zakonu ks. cystersów pełnił przy nim obowiązki duchowne. W parafii tej znajdują się jeszcze kościoły: 1) kościół i klasztor ks. cystersów, założony prez księcia wielkopolskiego Władysława Odonicza, zmarłego r. 1239. Książę ten sprowadził kilku kś. cystersów z Doberlugu z Górnej Luzacyi, wyznaczył im miejsce puste, błotniste nad Obrą na mieszkanie, nazwał tę osadę Nowym Doberlukiem; miało to miejsce pomiędzy latami 1232–1235. Bolesław, syn Odonicza, potwierdził darowiznę Ojca. Niedługo jednakze zakonnicy pozostali w pierwotnej siedzibie z powodu częstych wylewów Obry. 2) Drugi kościół jest w Zemsku, wystawiony r. 1285, dokąd przeniesiono klasztor z Nowego Doberluku; lecz i tam zakonnicy nie długo się utrzymali dla braku wody, i przenieśli się około r. 1407 do wsi B. W B. kościół z początku był drewniany, od XVI wieku zaś z palonej cegły; klasztor znacznie rozszerzony został przez opata Benedykta Gurowskiego r. 1736, który nowe wybudował skrzydło; w następnych latach kilkudziesięciu drugie i trzecie skrzydło ukończono. Kościół odbudował na nowo opat Onufry Wierzbiński około r. 1797. Dawniejsze nagrobki opatów, jakie były w starym kościele, zniknęły bez śladu. 3) Kościół w Popowie, wsi należącej do opactwa bledzewskiego, drewniany, jest filią kościoła zemskiego. 4) Kościół w Starym dworku, pierwotnie drewniany, przebudowany w mur pruski przez opata Aleksandra Gurowskiego r. 1726. Już r. 1768 opat Franciszek Rogaliński, widząc, że dzieło Gurowskiego nietrwałe, kazał rozrzucić kościół, wystawił nowy, który jeszcze istnieje. 5) Kościół w Gorońsku, posiadłości rodziny Gorońskich. W wieku XVII wieś przeszła na własność Gorzeńskich, a następnie Bukowieckich, od lat kilkunastu dopiero jest własnością Niemca. Kościół drewniany w wieku XVII dostał się protestantom; od wieku XVIII naprawiony nakładem Eleonory z Gorzeńskich Bukowieckiej, chociaż kalwinki, oddany znowu został katolikom. Dawniej zwano też B. Bledziejowem. M. St.
Bledzew, leśnictwo, ob. Stary Dworek.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|