Sènt'Uljana e diàol (malan)

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Sènt'Uljana e diàol (malan)  (1912)  by Hugo de Rossi
ladin Brach
grafia moderna

Sènt'Uljana e diàol (malan)


Cotant che chista sènta ge volea ben ai fascegn, se veit da chel che la é vegnuda jù dal ciel, per star ntra de ic. La ge à dat tant bon ejempie, che degun fascian rua più te l'infern. L diàol no era bon da capir, parcheche no vegn più jù n'àmena te so regn, e l'é vegnù vestì da gran segnor su te Fascia. N louta l'era duta la jent te gejia sa Sènt'Uliana e l'à cognù spetar, fin che l'era fenida la dotrina per vegnir ge sora, parcheche jìa tant mal i sie dafares. Ma apena che l'à vedù vegnir fora de gejia Sènt'Uliana, l'à sapù dut. L se à sfreà (sfrugnà) apede ela, per ciaparla te tràpola e che la ge deide a el e no al Segnoredio. L ge à mprometù (mpermetù) beleza, ton e melaur. Ma no la ge é garatada. La sènta para no l'à scutà e la ge à dit, che l se n vae n nome del Segnoredio. Apena l'à dit fora chel inom sènt, l malan l'à trat fora n braie (bùgol) l ge à dat veiada po de rabia e l'é doventà na fiama e l'é se n jit su per chi crepes, e da la prescia l'à forà n busc de cater pie n cadrat te Roda de Vael per passar fora. La sènta se à sentà sul mur da la cortina e la ge à contà a la jent sperduda che che l malan à volù.

Dal gran gra vers Sènt'Uliana i ge à fat i fascegn più tart na bela fegura co la spada te man dreta, coche la mena co la cencia l malan dut spaventà co na ciadena dò se, e i l'à metuda su l'utar de gejia.