Quella nœuva!

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Quella nœuva!  (1894) 
by Rosa Massara de Capitani

Ah, la mostra! La diseva:
– Stoo su tard a lavorà... –
Mi, tamberla, ghe credeva
E giò in strada a barbellà.

Finalment la compariva
Smorta, freggia com'el giazz,
Ma coi œucc che ghe lusiva,
E mi: – Cara, l'è on strapazz,

L'è on strapazz che te 'sassina
Sto stassù a stranoccià:
Te pò minga, Luisina,
Fa de men e lassà stà? –

Podi minga, de premura
Gh'hoo ona schirpa de fenì:
Falla nò la faccia scura.
Me rincress, varda, per ti.

Ma per mi, car el mè Togn,
Godi tutta a lavorà:
Me ven minga nanca sogn...
L'è el mè pan, coss'hoo de fà?

Gh'hoo bisogn del palpirœu,
Gh'hoo bisogn ch'el sia gross:
Gh'hen vœur tropp al dì d'incœu...
Fà de men... de ti se poss! –

E mi intanta sospirava
Avvilii, cont el magon,
E col cœur strengiuu pensava:
– Car tesor, la gh'ha reson... –

Pœu cercava confortalla:
– Ben, pazienza, gh'emm poch dì:
Sta vitascia emm de mudalla,
Se va minga inanz inscì.

Se i mè, propi tegnen dur,
E ghe vœuren nò pensà,
Mettaroo i pee al mur
E quaicoss succedarà!...

E col sangh che me buiva,
Me girava i mezzanitt:
Per avèghela sentiva
De vess pront a fa on delitt.

Pœu rivaa su la sua porta:
– Bonna nott, grazie, Tognin...
– Vegni sù? – Sont stracca morta
E no vedi che el leccin...

– Sì, va in nanna, la mia tosa
Dorma ben e pensa a mì,
Cara stella, va riposa,
Ma doman... – Doman... sì, sì...

E 'l doman mi l'hoo specciaa
Per on pezz... el specci anmò...
S'era tropp innamoraa...
E sont staa on gran quajò!

Perchè, infin, ven ona sira
Che la vedi no a rivà:
Sù e giò, gira e rigira....
L'è malada! Corri a cà,

A cà soa, la portinara
La sarava su el portell:
− Dov'el va? − Ciappi la scara....
− Dov'el va, ei, bel pivell?

− Voo a trovà la Luisina....
− La sartina? la biondin?....
− Giusta lee. − Questa l'è fina,
Ma la bionda l'è a Turin!

− E.... la torna?.... quand? la disa....
− Coss'el vœur che sappia mi?
Mi sont minga tant amisa
Di tosann che tratta inscì.

Quel che piccia adess l'è on nobil,
On contin che gh'ha di ghej....
La soa bionda l'è on bel mobil,
N'ha spennaa de merli, ej!....

E ridend, quella zabetta:
− Giovinott, el ghe ved pù?....
Per de lì.... oh, malarbetta,
El ved no che sari sù?.... −

Soo pù nient!.... Me sont trovaa
Sul bastion.... vegneva dì!....
Come on matt hoo gironzaa
Tutta nott fœura de mi.

Lee inscì savia.... lee in bollètta....
Condannada a lavorà....
Mi debas a batt brocchetta,
Lee dessora a.... stranoccià!

Ah birbonna! Sì, ghe stava
Ona sarta là a terz pian,
Ma lee, invece, al primm l'andava,
E là inscì gh'era, el so pan!

Mi no s'era che 'l tamberla
Bon de fagh el comodin....
Te ne faa per lee di berla,
Brutta bestia d'on Tognin!

Se la torna, se la catti
Propi tucc ghe i foo pagà!
Foo on sproposit, ma m'impatti.
Ma la consci come va!