Prose e poesie bellunesi 2011/12

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Prose e poesie bellunesi 2011 by Adeodato Piazza Nicolai
Radis

Adeodato Piazza Nicolai (1944) Radis.

Se l on é na radis,
la tera l é so femena:
nuia nasse senza seme.

(Mircea Eliade, Una foresta di simboli)

Vedo ncora chei grope ntorcolade de radis
che da bocia me nzupaa cuanche coreo
tel bosco davoi del zimitero, e le radis
de le patate cuanche la mare zapaa,
e chele del sorgo cuanche deone a robà
le panoce mede madure. No son mai desto
a ciatame na radis anziana ma me recordo
l saor amaro cuanche mè fardel Bepino
me à fato magnà n bel toco de chela radis
(e tante ane dopo l à fato conpai col nostro
fiol Giacomo inte n Selva). E cuanta fifa
se n toco de ramo o de radis sautaa fora
come na bissa sconta te l erba. Me son tacou
a le radis de la fameia cuanche son emigrou
e apena tornou ei ciatou che le radis era
cuasi sparide. No sei aonde l é deste a finì.
Radis che na ota tignea anche pi dei funaze
ades le se spaca come n filo de ragno te l erba.
No somea vero che anche le nostre radis
se ebe marziu cussì presto, che le see dute
sparide come le nostre sghirate e ió me ciato
senpre de pi senza radis, nveze avon tanto
ma tanto bisuoi de radis, se no deventon
come i laris scavezade par tera a marzì.

Padova, 21 maggio 2007 – ore 23,15

(Vigo-Vigo di Cadore)