[ 715 ]
Tre longe me opinionis ke, por uneso e regulozeso, ni esos frue o tarde duktita til prefixigar il, el, ol, sive a substantivo o qualifikivo, sive ad irga determinivo, do til uzar ta tri varyanti di lu, lor quale artikli, lor por formacar kompozita determiniva adjektivi o pronomi. Nun me konvinkesas ke hike la regulozeso devas cedar a la praktikebleso ; do ke l’unesma ofico (prefixigo a substantivo od a qualifikivo), quankam posibla malgre l’opiniono di Sro de Janko (No23, p. 649), esus ne utila komplikivo ; sed kontre, me persistas kredar (kun Sro de Janko ed altri), ke esas tre dezirinda konvencionar la duesma, t. e. prefixigar il, el, ol avan irga determinivo, kompreneble nur kande to postulesas pro klareso[1] : La patrino di nia amiko, el-quan ni jus vidis… La patrini di nia amiki kredas ke el-omni…
- ↑ Same, pro uniformeso, semblas a me konsilinda simple uzar lu vice il, el, ol quale personala pronomo, omnafoye kande to ne povas genitar obskureso.