Parabola del Figliol Prodigo CAZ

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Parabola del Figliol Prodigo CAZ  (1832) 
ladin cazet
grafia originale

La Parabola del Figliol Prodigo CAZ

Un om avéa doi fí.

E il pglu shon de chish a dit a so pére: Pére! dáme la pert della ereditá, che me tocca; e el a partí la sia facoltá fra idg.

E do no tropes di dapó, che l' a abú sturtá dut insema, l' e s' inshid in un paish lontan, e alló l' a magná duta la sia facoltá con viver melamente. E dapó che l' a abú scacará dut, l' é vegnú una gran chjarestia, e el instess é vegnú in gran miseria.

E l'é shid, e se a metú appede un citadin de chel leg, e chest l' a maná sun so mesh a fer 'l pester dei porzhié.

E el voléa volentiera s' inplenir so venter con glandes che magnéa i porzhie; ma neshun j' en daséa.

Ma l'é retorná in se, e l' a dit, coteng de urées che ha in tgiesa de mi pére massa pan, e jé more cgló da fam.

Jé levaré su, e shiré da mi pére, e diré: Pére! j' é peggiá in tschiel e contra de te.

Je no son degno d' esser c'glamá to fí; trateme come un dei tie famées. L' e levá su, e l'e shid da so pére. E canche l' era amó lontan, so pére l' a vedú, e mená a compassion l' é corrét incontra, l' a abbratsché intorn 'l col, e bussá.

E il fi j' a dit a el: Pére, é peggiá in tschiel e contra de te, no merite pglú d' esser c'glamá to fí.

Ma so pére a dit a sie famées: portá subit la pruma viesta, e vestílo, e dashe' i un annel te sia man, e tgiuzé te si piesh. E tollé un vedél grass, e mazzálo, e nos magnaron alla ricca, e se la goderon del vers; Perché chest mi fí èra mort, e l' è risuscitá, l' era perdú, e se l' a troà, e idg á scomenzá a sela góder. Ma so fí pglu végle éra per chella champagnes. E canche l' e torná, e che 'l se a vishiná alla tgiesa, l' a sentú una bella musica e balér.

E l' a cglamá un dei famées, e l' à domaná, chèche l' è chest.

E chest j' a dit, l' é vegnú to frà, e to pére a mazzá un vedél ingrassá, perché che 'l l' a tgjapá san de retorn.

Ma 'l se à inbasteá, e no voléa shir ite. So père è vegnú fora, e l' á scomenzá a preérlo.

Ma chel j' á responú a so pére: vèrda! je te serve shà teng d'eng, e no é mai deshobedí a tie comándi, e no teme és mai dat un zol, che mel aése podú magnér co mi amish; Ma dapó che chest to fí, che a desfat dut 'l fatto so con puténes, è vegnú de retorn te és mazá a el un vedél ingrassá.

Ma el á dit a chest fí: tu ti es semper co mé, e dut 'l mie è to; Ma fer nozza, e se consolér se cognéa; perché to fra cgló éra mort, e l' é risuscitá; l' éra perdú, e sel a troá.