Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/141

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
95
Glosses on Priscian (St. Gall).

P. 40b

Et puto, hanc esse rationem, quod oportet compara­tiuum una syllaba uincere genetiuum positiui, nisi sint anomala1, ut ‘teneri tenerior2’…   necesse est inter duas uocales positam i transire in uim conso­nantis, quod in Latinis dictio­nibus semper fere patitur cum inter duas uocales inuenitur uim suam3 seruantes. Hoc autem ideo dixi, quia u post q uel post g posita saepe ante i hoc non facit4, quippe amittens uim suam, ut ‘nequior5’ ‘pinguior6,’ quod nisi fiat, con­tinguit … pares esse syllabas genetiuo positiui cum nomina­tiuo com­paratiui7 uel hiatum intolle­rabilem fieri tribus uocalibus per tres syllabas continue positis nulla con­sonante media, si dicamus ‘piior,’ ‘arduior.’ Quod ne fiat8, non sunt ussi9 eorum com­paratiuis. Plerique assumunt igitur ‘magis’ aduerbium et usum com­paratiui complent, ut ‘magis pius10 hic quam ille’: uetus­tissimi tamen com­paratiuis etiam huius­ce­modi est11 sunt quando usi12. Cato dixit: quod iter longius arduius­que13 erat a curia. Idem ad populum de triumpho: asperrimo atque arduis­simo14 aditu. Pacuuius[1] in Medo: mulier egregis­sima15 forma. M̃.16 Cato in oratione … exercitum

P. 41a

meliorem, industri­iorem1 facit.’   …ut in me indus­triior2 sis quam in te.

Sunt autem et alia in ‘us’ terminantia, ex quibus coraparatiua supra dictam regulam non seruant2 et dicuntur in­aequalia. Quorum quaedam habent i breuem4 uocalem ante ‘or’…   ‘Plus’ quoque5


P. 40b

1: nephriagoldai2: is riagoldasón3: aṅgutass4: tairm­thechtas[2] for · i ·   5: andgidiu ·   6: nihed sin ⁊ it riagoldai sidi7: noch ní cóir son acht corop máa inóenṡillaib incomparit issed aschóir8: ménogud inna teora ṅguttae immalle ·   9: ní arrbar­tatar bith10: goiriu ·   11: ata12: intan ara­rubar­tatar[3] bith13: ɔeperr arduius ·   14: is foluss dún tra as­riagoldu leosom nad ṁbíet cid intṡuperlati huare nadṁbiat na[4] compariti · ·   15: do­thaidbse ṡuperlait huandí as egregius egregior   16: nicert ind ḟlescsa huasind · m · reliqua

P. 41a

1: Casianus in · x collatione dicit · industrius—.i. léir[5]—appetitor   2: leriu3: .i. riagol tormaig · or · forsin­genitin ut docti doctior ·   4: riagolsón5: cid plús


P. 40b

2. this is regular.   3. their vocalism.   4. the passage to i.   6. it is not that (the transi­tion of i to a consonant) and (yet) these are regular.   7. yet this is not right—only that the compara­tive be greater by one syllable than the genitive of the positive, this is what is right.   8. the hiatus of the three vowels together.   12. when they used.   13. so that arduius is said.   14. it is clear to us that it is more regular with them (arduus etc.) that there will not be even the super­latives, because the compara­tives do not exist.   15. to shew a super­lative from egregius, egregior.   16. this line over the m is not right etc.

P. 41a

3. i.e. the law of adding ‑or to the genitive, as docti, doctior.   4. this (is the) rule.   5. even plus.

  1. MS. Pacubius
  2. the first h over the line
  3. MS. ararubatar
  4. na for ind?; but comparit and superlait, which were original­ly masculine, seem after­wards to be feminine, cf. B. Ball. 321a 11, 12
  5. written over industrius, in the same hand