Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/108

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
62
Non-Biblical Glosses and Scholia.

incipi­entibus, solent loco digamma β scribere, indi­cantes10 debere praeponi digamma quasi uocali: sed rursus quasi conso­nanti11 digamma in eadem syllaba prae­ponere recu­santes, com­motabant id in β .…. sed apud Graecos haec litera, id est ρ, multis modis fungitur loco uocalis…ut ωρα12, ωρας13….

Quaeritur, cur in ‘uah,’ ‘nah14,’ ‘ah’ post uocales ponitur aspiratio, et dicimus, quod apogope15 facta est extremae uocalis cui praepo­nebatur aspiratio; nam perfecta ‘uaha,’ ‘naha,’ ‘aha.’ Ideo autem absci­sione extremae uocalis16 tamen aspiratio mansit ex superiore pendens uocali17, quia suum18 est inter­iectionis uoce abs­condita19 proferri. Itaque pars abs­conditae extre­mitatis20 uidetur congruae in inter­iectionis naturali pro­latione reman­sisse … etiam in fine21 ….

P. 10 a

interiectionum autem pleraeque communes sunt naturaliter omnium gentium uoces1.

Inter c sine aspiratione et c cum aspiratione est g2 … inter p et ph3 sine f est b4 … Hoc5 autem ostendit etiam ipsius palati pulsus et linguae uel labrorum con­similis est quidem6 in ternís7, in p et ph uel f et b et rursus in c et ch et g, similiter inter t et th et d. Sed in leuibus8 exterior fit pulsus, in asperis interior, in mediis inter utrumque supra dictorum locum, quod facile de­noscitur, si ad­tendamus in supra dictis motibus ora mirabili naturae lege modo-


10: isairi nobíth digaimm leo ante ρ· sin[1]11: amal bith do­chonsain amal asṅdi12: crích13: agenitiu · arguttai tra atá ·ρ· sin[1]14: inter­iectio inso15: ablatio in fine16: .i. a .i. dirogbad · a · díib17: lenaid dingutai thóisig18: .i. proprium .i. is­sainreth do inter­iecht guth for­múigthe cotrummai thinfid19: for­múchthai20: indḟormúichdetad21: fodeud

P. 10 a

1: ataat alaaili interiecta and itcoitchena docach ceniul2: medónda etarru fogur ·g·3: medóndæ etarru4: is cummmae limm etir · ph · ⁊ f ·5: ata medóndai6: is cosmail afogur .i. cosmai­lius foguir beos7: .i. isnaib tredib8: ·c· t· p· isairi asbertar étrumma ⁊ slemna huare nád techtad[2] tinfeth


10. this is why they used to have digamma before ρ here.11. as it were to a consonant, (or) as to it.12. a boundary.13. its genitive: ρ then stands for a vowel here. 14. this is an inter­jection. 16. that is a, i.e. a has been taken from them. 17. it adheres to the preceding vowel. 18. i.e. a peculi­arity of an inter­jection is a smothered sound with heaviness of aspi­ration. 20. of the smother­ing.

P. 10 a

1. there are some interjections common to every nation.2. inter­mediate between them (is the) sound g.3. inter­mediate between them.4. ’tis the same to me, both ph and f.5. that they are inter­mediate.6. their sound is alike, i.e. (there is) still a resem­blance of sound.8. c, t and p, therefore they are called ‘light’ (lĕves) and ‘smooth’ (lēves), because they have no aspi­ration.

  1. 1.0 1.1 cf. Sg. 191a 2: here sin seems equivalent to isin Vol. i. p. 724; but in Sg. 9b 10, sin might go with is airi: cf. Ml. 37c 20
  2. leg. techtat